04 Mrt ’21 lockdown dag 77

Die allereerste keer, Coppelia, ging ik met tegenzin. Met een hoofd vol vooroordelen, niet alleen over het ballet, maar veel meer nog over mijzelf. Vijfendertig jaar oud, net terug uit Afghanistan. Ik ben een man, een militair en tuttig dansen is niets voor mannen en toch laat ik me door het verhaal meevoeren. 

Wat er precies met me gebeurt, weet ik niet. Maar in plaats van met mijn vingers in de leuning te knijpen of mijn tanden over elkaar te knarsen, schuif ik naar het puntje van mijn stoel. Ook ik ben door Dr. Coppelius, op zoek naar perfectie en de maakbaarheid van het leven, zijn geheime laboratorium ingelokt. Ik ben verkocht, verliefd en zoek thuis direct naar een volgende voorstelling.

De vouchers die vandaag op de deurmat vallen, herinneren me eraan dat mijn laatste ballet inmiddels meer dan een jaar geleden is. Uitgesteld door een virus waarvan vooringenomen mensen geloven dat het uit een laboratorium komt. 

Niels ®elen