Lieve Arnon,
Bevredigd verlangen zorgt voor nieuw verlangen. Het is vergelijkbaar met hartstocht en passie en verschilt hooguit in intensiteit. Slechts het exces is destructief. Aldus schreef je een week geleden in de Volkskrant. Als het om de liefde gaat, beken ik schuld aan het exces. Ik geef toe dat mijn verantwoordelijkheidsgevoel te laat kwam om dit te voorkomen en ik werd ervoor veroordeeld toen ik afgelopen maandag in dik gedrukte letters een foto-citaat op Whatsapp ontving:
Honesty is more than not lying. It is truth telling, truth speaking, truth living, and truth loving. – Faust
Ik hoef je niet te vertellen dat Faust als geen ander weet dat de mens over eerlijkheid geen recht van spreken heeft. Verleid door de duivel verkoopt hij zijn ziel in ruil voor jeugd en succes. De boodschap, dat ik door een leugen in de ogen van mijn vriendin in alle categorieën gefaald had, was duidelijk. Het was misschien niet eens haar ergste verwijt, Arnon. Tussen de regels door las ik het blinde verdriet van iemand die de illusie van de ideale minnaar heeft verloren.
Zachtjes huilend denk ik terug aan een winderige week in Zeeland. Staand in de opening van een caravandeur en pas sinds kort verliefd zei ik tegen haar: ‘Ooit komt er een moment dat we elkaar pijn zullen doen, omdat we elkaar verraden of belogen hebben. Ik hoop dat je dan weet dat ik het niet deed om je te kwetsen, maar uit schaamte en angst.’ Verlegen en vol ongeloof lachte ze naar me. Zoals ook Gretchen dat deed op het moment dat Faust haar met gevoel voor dramatiek verleidde en zei dat ooit de wanhoop het einde van hun liefde zal zijn.
Nu mijn woorden zijn ontmaskerd, hebben ze hun betovering verloren, Arnon. Ik doe mijn best om te zwijgen, ook al weet ik dat leugens soms niet meer zijn dan de make-up van onze schaamte en angst. Ik doe mijn best om verwijten in te slikken omdat de oorlog van de liefde ons anders tot slachtoffer, dader, rechter en beul maakt.
De waarheid is dat mijn verlangen naar haar nog lang niet is bevredigd en dus verlang ik naar meer. De waarheid, Arnon, is dat ik hoop koester op haar als rechter én als beul. Hoop om veroordeeld te worden tot een milde kus, maar misschien is hoop niet meer dan vals verlangen…
Liefs,
Niels
Niels ®elen
Dank je wel!
Ik vind dit echt een supertekst! Mooi omschreven en goed verwoord. Uiteindelijk vinden angst en schaamte de gaten die de liefde heeft gevormd.