Trainen met… Niki Terpstra, karaoke op de kasseien

‘Lach eens Niels.’ We passeren zone 22, Quérénaing a Famars ik zie af, maar de kuifje van het wielerpeloton heeft nog tijd voor een ontspannen knipoog.

‘Ik haat dit. Fietsen over kasseien heeft voor mij iets weg van seppuku.’

‘Ik heb weinig met zelfmoord, zeker de laatste weken niet. My legs are on fire.’

‘Je hebt weinig met zelfmoord?’ Het verbergen van mijn verbazing kost minstens zoveel moeite als ontspannen op de kasseien. ‘Dan moet de eenzame fietser me toch eens uitleggen hoe ik naar jouw solo’s in Harelbeke en Vlaanderen moet kijken!’

‘Niks mis mee toch?’ De liefde voor de koers straalt van Niki’s gezicht, ‘Ik dacht ik ga gewoon zelf. Geen mensen die je bordje leeg eten om je daarna te flikken in de sprint.’

‘Kamikaze acties waren het Niki. En je sleurde wielerminnend Nederland bijna mee de dood in. Op het puntje van onze stoelen zagen we hoe je spieren in de laatste kilometers geen zuurstof meer kregen en verkrampten. Man, je schuimbekte alsof er cyaankali in je bidon zat.’

‘Stel je gerust Niels, behalve karaoke heb ik vrij weinig met Japanse gebruiken. Wat voor liedjes heb jij eigenlijk in je hoofd als je op de fiets zit Niels?’

‘Niemand komt mij iets vragen, bij het hek achter de meet.’

‘Alex Roeka,’ Roept Niki uit, ‘de onbekende renner, mooi.’

Omdat de straten hier geen naam hebben rijd ik van zone naar zone. Niki niet die lijkt te rijden met de ontspanning van Sheryl Crow’s this is home.

‘Roubaix ligt me beter dan de Ronde,’ merkt hij op tussen neus en lippen door, ‘natuurlijk willen Stybar en Gilbert die kassei ook op hun schoorsteen.’

‘Maar?’

‘Ik steek in een bloedvorm Niels. Bovendien zou ik de eerste Nederlander kunnen worden die zowel de Ronde als de Hel wint.’

‘Maar kun je die bloedvorm zo lang vasthouden en is zondag het probleem niet dat het geen Terpstra weer wordt?’

‘Misschien, we zullen het zien,’ Terpstra kijkt even op zijn teller, ‘nog vijf kilometer tot de volgende zone.’

Op het briefje dat ik op mijn stuur geplakt heb zoek ik naar zone 20 en neurie The Talking Heads. ‘We’re on the road to Wallers.’

 

Niels ®elen

 

overige liedjes in deze column:

Kings of Leon: Sex is on fire

Raymond van het Groenewoud: Liefde voor muziek

Mash: suïcide is painless

U2: were the streets have no name

The Talking Heads: Road to nowhere 

 

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics