‘Hey Niels, met Lau. Ik zag dat je rond de Ventoux zat.’
‘Ja, Caromb of Caroun zoals de locals het hier zelf noemen. Prachtig huis in de Provence, zwembad erbij.’
‘Klinkt goed. Wij rijden morgen naar Gap, het zou tof zijn als ik je ergens langs de route nog tegenkom.’
‘Ik weet het nog niet Lau, het dichtstbijzijnde punt is anderhalf uur kachelen met de auto en als ik je na de Tour nog een beetje bij wil kunnen benen, moet ik hier wel mijn kilometers maken.’
‘Jammer.’
‘Ja, sorry.’ Ongemakkelijk probeer ik van onderwerp te veranderen. ‘Hoe voel je je trouwens? Die valpartij, schouder uit de kom, ambulance in, schouder terug in de kom, ziekenwagen uit, lijkt me geen pretje.’
‘Eigenlijk ben ik wel in orde. Mijn schouder doet nog wel pijn, maar mijn kont is even erger. Gesink rijdt goed en dat geeft moraal in de ploeg.’
‘Je kont?’
‘De zemen in de broeken zijn niet goed, de Tank had er ook al last van.’
‘Een derde bal?’ vraag ik. ‘Klinkt weer als afzien, maar dat kun jij als geen ander.’
‘Valt wel mee,’ lacht Laurens in de hoorn, ‘just another day at the office. Er komen nieuwe broeken.’
‘In plaats van een stukje fietsen,’ antwoord ik, ‘kunnen we ook een filmpje pakken. Gewoon even chillen na de Tour.’
‘Welke film had je in gedachten?’
‘Terminator Genisys.’
‘Waarom?’
‘Ach, als je me dat een paar jaar geleden had gevraagd dan had ik direct The Mummy geantwoord, maar nu…’
‘Shit zeg! 2011 was dat,’ onderbreekt LTD me, ‘ook het jaar dat Johnny het prikkeldraad in vloog. Man, man wat een valpartij in de afdaling van de Col d’Agnes.’
‘Dit jaar was het minder erg zeker?’ grap ik terug.
‘Ja, het was zoals je zei: arm uit de kom, arm in de kom en doorfietsen.’
‘Precies daarom, Lau. Ook al heb je niet het postuur van Schwarzenegger, you’ll be back.’
Niels ®elen
