Seksisme een open brief aan Joyce Roodnat

Lieve Joyce,

 

Hoewel het voor de beschaving mooi zou zijn om de eerste zwarte president opgevolgd te zien worden door een dame, ben ik geen fan van Hillary Clinton. Mijn hoop op haar als de nieuwe en eerste vrouwelijke president van de Verenigde Staten, is er eentje vanuit armoede. Alsof ze de chemokuur is die ons moet redden van het republikeinse gezwel Donald Trump.

Trump is een megalomaan type die als president waarschijnlijk oude tijden zou doen herleven. Denk aan de orgiën aan het einde van de Romeinse beschaving of beter aan de mateloos arrogante rokkenjager Louis XIV. De Zonnekoning die met zijn tomeloze ambitie Frankrijk tot de rand van de financiële afgrond dreef.

‘The Donald’ is een gorilla die door zijn maatschappelijke positie de vrouwtjes in zijn omgeving blijkbaar bij de (excusez le mot) kut mag grijpen. Hij laat ons zien dat we als mensheid in de afgelopen eeuwen mentaal weinig tot geen vooruitgang geboekt hebben. Of dat altijd een ramp is, weet ik niet.

Wat zou er gebeuren Joyce als mannen en vrouwen de wereld volledig rationaliseren en het seksisme volledig afschaffen? Kunst, film en literatuur zouden zonder muzen al snel elke vorm van spanning of inhoud missen. De mode die onze seksualiteit zo mooi kan benadrukken wordt grijs en uit pure angst zou zelfs onze tederste vormen van seksisme, de hoffelijkheid en de flirt, onherroepelijk verdwijnen uit het straatbeeld.

Ondanks het feit dat Trump het stereotype bevestigt, is hij niet de norm onder ons mannen. Net zomin als vrouwen zoals Mata Hari (die hun lichaam gebruiken om te krijgen wat ze willen) dat voor jullie zijn. Een wereld waar onze sekse geen enkele rol speelt, biedt slechts een uitkomst aan onze milieuproblematiek Joyce. Het zou immers niet lang duren voordat we, net als de panda, door lusteloosheid met uitsterven bedreigd worden.

 

Liefs

Niels

 

P.S. Zullen we samen naar Wagner’s Parsifal gaan, al was het maar omdat ik nieuwsgierig ben naar de betoverde tuin van de gefrustreerde Klingsor, waarin jonge vrouwen de graalridders verleiden om hun gelofte van kuisheid te doen breken.

Share and Enjoy !

Shares

2 comments

  • Niels Roelen  

    Lieve Joyce,

    Het verschil zit hem in interpretatie van de definitie. Wat Trump doet, ‘kleedkamerpraat’ zoals hij het noemt, vind ik alles behalve sexy sterker niet acceptabel.
    Het is een onderwerp dat ik ook niet begrijp en waarover ik mijn twijfel beschrijf, lastig omdat in dergelijke discussie vaak de uitersten de norm lijken en omdat twijfel mogelijk geïnterpreteerd wordt als een goedkeuring.
    Ik heb het ook niet over erotiek, maar over de verschillen die er nu eenmaal zijn tussen de sekses en hoe dat ook zijn mooie kanten heeft. Het gaat om de subtiliteit en de nuance. Maar ons brein is denk ik niet in staat om seksisme (ook discriminatie niet) te voorkomen.
    Hoffelijk de deur open houden doe ik vanzelfsprekend voor een dame, niet voor heren. Ik ga onbewust anders om met mijn dochter dan met mijn zoon. het zijn onbewuste vormen van seksisme diep geworteld in ons of in ieder geval mijzelf.
    Maar is het niet ook bijvoorbeeld terug te vinden in film en tv als het gaat om masculiniteit in een serie als Spartacus? Is de coca cola light reclame niet een voorbeeld van seksisme, vrouwen die zich laven aan de ontblootte borstkas van een man? Met andere woorden waar ligt de grens, kunnen we het volledig uitschakelen en zo ja, wat blijft er dan nog over?
    Ik zoek een andere opera uit om samen te bezoeken, nu eerst New York.

    Liefs Niels

  • Joyce Roodnat  

    Lieve Niels,
    ik begrijp je niet.
    Seksisme is niet sexy.
    Erotiek is iets anders dan seksisme.
    Seksisme is verwant met zelfbevrediging.

    En ja, ik ga graag eens mee naar de opera.
    Maar Parsifal sla ik liever over – heb je een ander voorstel?
    In afwachting daarvan kunnen we naar de film.
    Liefs van Joyce

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics