Tweeënveertig jaar en ik huppel naar de bakker.

“Without love, where would you be right now.”
De lentezon maakt me een Chinees, dus trek ik mijn pet iets omlaag. Mijn handen strummen een gitaarritme. Ik fluit, zing en drum.
Mensen glimlachen een vrolijk goede morgen.
“Zes harde bolletjes graag.”
“Anders nog iets?”
“Nee, dank u.” Ik reken €3,60 af en schuif mijn koptelefoon weer over mijn oren.
Als ik dezelfde route terugloop springt Spotify ongemerkt naar het begin van de Doobie Brothers

Niels ®elen