In september fietst het Wounded Warriors Cycling Team een week door Bosnië. In acht etappes leggen we 722 kilometer af en maken we 11.068 hoogtemeters. Op deze site deel ik de dagboekfragmenten over de voorbereiding en de tocht zelf. Doneren voor dit goede doel via deze link of onderaan dit blog.
Dinsdag 31 mei 2022
Via Rome (bij Maasdriel) rijd ik Rossum binnen. Het is niet de kortste route, maar omdat Freddy en ik elke etappe van de Back2Bosnia Cycling Tour van een stukje achtergrondinformatie willen voorzien, klinkt het grappig. Een reisgids voor september.
De vakantie waarbij ik zelf een reisgids las, kan ik me niet heugen. Als mijn vader vroeger zei dat we naar naar Perpignan, Vassivière of Vieux Boucau gingen, dan zocht ik het in mijn Atlas op. Alles zuid van de lijn La Rochelle -Limoges – Genève betekende met een caravan twee dagen rijden. Na Parijs, waar de zomerhitte en verveling met een laatste stuiptrekking onderdrukt werd bij het zien van de Eiffeltoren, klampte ik me dan vast aan de grote steden die we passeerden.
Thuis is het anders. Daar zoekt Cristel, vakantiebestemmingen uit op basis van foto’s en informatie op het internet. Slechts met een schuin oog kijk ik mee.
‘Ziet er leuk uit’, klinkt het vaak droogjes waarna ik Googlemaps open en vaststel hoe lang dat rijden is. Zodra de bestemming vast ligt, gaat Cris op zoek naar informatieboekjes met geschiedenis, wandelroutes en lokale wetenswaardigheden. Het maakt mij ook nooit uit of het om een vakantie of fietstocht gaat. Als het besluit genomen is, is er voor mij geen weg meer terug. De boekjes laat ik links liggen. Ik ben geen lezer, maar een schrijver.
In september rijden we zeven etappes. Het kunnen er ook zes of acht zijn. Ze gaan van A naar B, X kilometer lang met drie, vier of vijf beklimmingen en in totaal Y hoogtemeters. Zelfs nu ik erover moet schrijven beklijven de verhalen over de brug van Mostar, de Olympische bobsleebaan of van de Nederlandse kampen in Sarajevo, Sisava en Knesevo niet. Ik ben een wielrenner die in een enkele oogopslag het routeboek niet bestudeert. Als schrijver zet elke pedaalslag, kilometer, bergtop en dag die voorbij is zich vast in mijn hoofd. Eenmaal thuis ben ik dan een wandelende reisencyclopedie van waar we zijn geweest.
Niels ®elen
