blade runner 2049

Lieve Joyce,

Slechts gehuld in een metaalvrije blauw katoenen pyjamabroek van het ziekenhuis, verdwijn ik in de tunnel van de MRI-scan. Tegen het mechanische tikken en zuigen van de scanner heeft de zuster me een koptelefoon opgezet. Hoewel je het op basis van mijn postuur niet zou zeggen, voel ik me een terminator die over enkele ogenblikken terug in de tijd zal reizen naar het begin van de jaren 80. De tijd waar de post apocalyptische punkfilm sinds het verschijnen van the Bladerunner hoogtij viert.

Net als Trainspotting is dit voor mij zo’n cultfilm. Een kunstwerk Joyce, waarvan ik vind dat het onderdeel hoort te zijn van de opvoeding. Een reden dus om laatst vol enthousiasme met Ties, Mareine en Nijs naar Utrecht te gaan en ze kennis te laten maken met het door Denis Villeneuve gefilmde vervolg.

Zoals wel vaker met opvoeden was ook dit een vergeefse poging. De kijkwijzer had namelijk besloten dat de film goedgekeurd is voor zestien jaar en ouder en daar wrong de schoen. Niemand die twijfelde over Nijs, het vriendje van Mareine, die een meter of vier lang is en minstens schoenmaat 55½ heeft. Nijs die er met enige regelmaat voor zorgt dat ik me op zaterdagmorgen eerst volledig moet uitrekken om de douchekop lager te zetten.

Ties is echter een ander geval. Net als ik vroeger, is ook hij op zijn dertiende nog een opdondertje. Legitimatie heb ik niet meegenomen en zou ons ook niet geholpen hebben. De kijkwijzer verwijst ons onverbiddelijk terug naar de kassa’s waar we nog geen kwartier later ons geld terug hebben. Thuis besluiten we om op Netflix the Hateful Eight te kijken. Ook een 16+ film, maar geen overheid die hier controle uitvoert.

Omdat Cris wist hoe graag ik Bladerunner wilde zien, verraste ze me afgelopen donderdag. Nadat we samen wat hadden gegeten, schoven we net iets te laat aan in zaal vier van het Louis Hartlooper. Na een aardig begin, waar Cris vooral verliefd naar Ryan Gosling staarde, bleek de film een hel Joyce. Een probaat slaapmiddel voor Cristel en voor mij vooral een training van mijn geduld en zitvlees.

Niks gewelddadige punk die het ontluikende puberbrein van een dertienjarige had kunnen beschadigen. Bladerunner 2049 is een sentimenteel sprookje over robots die zo graag echte mensen willen worden. Een tweeëneenhalf uur durende post apocalyptische Pinoccio Joyce, met Harrison Ford in de rol van Gepetto.

Liefs,

Niels

Niels ®elen