27 Jan ’21 Lockdown dag 42

Als mevrouw Berkenbosch ’s morgens over de Drossaardlaan bij de Wiekslag aan kwam rijden, dan stond onze klas langs de stoep klaar om haar te verwelkomen. Juichend alsof ze Fanny Blankers Koen was die op haar damesfiets een ereronde maakte in de Haarlemmermeerstraat.

Bij haar was de hand in hand wandeling naar het zwembad voor het wekelijkse uurtje schoolzwemmen, een biologieles. Als een Freek Vonk avant la lettre, toverde ze spinnen, duizendpoten en pissebedden onder stenen vandaan. Ze wees ons op de kikkers, een muskusrat en de reiger tussen het riet en de lisdodden. Vertellen was bij haar een kunst waarbij madeliefjes, mussen of de huiskat net zo spannend waren als een ringslang.  

Mevrouw Berkenbosch ze was geen schooljuf, meer een moeder met een zwak voor elk kind. Iemand die Alexander bij taal en rekenen met rust liet maar hem tijdens de muziekles een podium gaf. Het kan niet anders dan dat juf Pien, die in de afgelopen dagen met stoeltjes uit haar klaslokaal bij haar kinderen langsgaat, familie van haar is.    

Niels ®elen