Oog om oog

‘Hoe was het op de Westelijk Jordaanoever?’ vraag ik Erik die onlangs terugkeerde van zijn missie als VN waarnemer in Ramallah.

‘Goed, maar wat een gebied Niels. Wist je dat een groot deel van de Israëliërs soldaten na hun dienstplicht last krijgen van PTSS?’ Zonder op een antwoord te verwachten gaat hij verder. ‘Ze hebben last van de opdrachten die ze van de politiek en militaire leiding uit moeten voeren. Van het intent van hun commandanten. De bedoeling achter de militaire opdrachten is daar namelijk heel eenvoudig: disrupt Palestinian life.

‘Dat lukt ze ook vrij aardig,’ antwoord ik cynisch, ‘zeker als je kijkt naar de huidige Palestijnse protesten en de reactie van Israël daarop. Iemand die een steen gooit neerschieten is nogal buiten proportioneel.’

‘Ze hebben weinig keus, ze moeten, maar het gaat verder dan dat. Iedere dag treiteren Israëlische soldaten de Palestijnen om reacties uit te lokken. Of beter gezegd om ze tot wanhoop te drijven. Of het nu gaat over een de grens oversteken naar je werk, als ze dat al hebben, de veiligheid in je eigen huis verstoren met doorzoekingen of een simpele poging om de bus te nemen. Nooit mag een Palestijn het gevoel hebben dat hij niet als terrorist gezien wordt.’

‘Weet je dat zeker?’

‘Ja, en niet alleen van de oud dienstplichtigen die zich hier achteraf schuldig over voelen, maar op de kazernes hoor je het in de opdrachten terug.’

‘Hoe dan?’

‘Neem nou dat voorbeeld van jou. Net voor ik wegging werd er een kind van 13 doodgeschoten. Nadat hij een steen had gegooid, liep weg en werd met een rubberkogel dodelijk in zijn nek getroffen.’

‘Dat kan ook domme pech zijn.’ Benader ik het vanaf een andere kant.

‘Absoluut, maar een kind met een steen vormt geen bedreiging en als hij wegloopt al helemaal niet meer.’

‘Okay, maar toch kan het een incident zijn, rubberen kogels zijn in beginsel niet dodelijk.’

‘Nee, maar wat als ik je vertel dat het ziekenhuis in Ramallah gespecialiseerd is in oogoperaties?’

‘Bedoel je dat soldaten bewust geleerd wordt om non lethal weapons dodelijk in te zetten?’

‘Daar lijkt het wel op, maar niemand die daar iets over durft te zeggen ook de soldaten niet. Verbaast het je?’

‘Nee, ik moet denken aan Gretta Duisenberg. Die leerde me in dit kader anders naar het Israëlisch – Palestijnse conflict kijken.’

‘Zij was toch van stop de bezetting. Daar hoor je ook niet veel meer over.’

‘Geen wonder. Ze leerde destijds een harde les die 70 jaar na de stichting van de staat Israël nog steeds van kracht is: over de Joden niets dan goeds.’

 

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics