Onzichtbaar

‘Niels? Vlad hier.’ De stem van Poetin klinkt geïrriteerd. ‘Waar zijn jullie in godsnaam mee bezig, man?’

‘Dobroye utro tovaritshch,’ gaap ik, ‘sorry het is weekend, ik ben nog niet helemaal wakker, maar waar heb je het over?’

‘Letland! De compagnie die jullie van plan zijn om langs mijn grens te leggen. Een compagnie-tje!’ De irritatie van de kleine tsaar klinkt door in de nadruk op het verkleinwoord.

‘Die compagnie maakt deel uit van een groter plan…’, probeer ik kalm uit te leggen maar voor ik de kans krijg word ik onderbroken.

‘Ja, van een Duits bataljon. Zeven-, misschien achthonderd man.’

‘Er zijn meerdere NAVO-eenheden in de jouw omringende landen die onderdeel uitmaken van…’

‘Da da da, mooie woorden, Niels, maar hoeveel wordt er dit jaar na Prinsjesdag op defensie bezuinigd? En kom niet met dat lulverhaal over die paar euro’s erbij.’

‘700 miljoen’, fluister ik beschaamd.

‘700 miljoen?!?’ proest Poetin uit, ‘jullie zitten te lang zonder oorlog kameraad. Na mijn pijnlijke nederlaag in Tsjetsjenië besloten wij 700 miljard te investeren en het Russische leger weer groots te maken. Wanneer hebben jullie voor het laatst oorlog gevoerd?’

‘Uruzgan.’

‘Uruzgan, dat was verdomme niet veel meer dan af en toe een robbertje vechten, Geen oorlog! Terwijl jullie boutjes en moertjes bij elkaar schraapten om je leger rijdende te houden, ontwikkelden wij het Armata-programma.’

‘Is dat het programma dat vooral een gat in jouw begroting slaat in plaats van in onze verdediging, met die onzichtbare tanks? Onzichtbare tanks, dat doet me denken aan Rommel die in de woestijn neptanks neerzette om zijn vijand te misleiden.’

‘Dat jullie de tanks overboord gooien, wil niet zeggen dat ik ook zo dom ben, ventje.’

‘Relax, Vlad, ik plaag je maar.’

‘Ik kan er niet meer tegen, Niels. Het wordt tijd dat jullie mij als wereldmacht eens serieus gaan nemen!’ Even neemt Vladimir een adempauze om vervolgens zuchtend verder te gaan. ‘Mijn psych, die smerige Raspoetin, zegt dat het zo niet langer kan, dat ik langzaam maar zeker gek word, waanbeelden krijg waar Gaudí nog een puntje aan zou kunnen zuigen…’

‘Misschien is dat ook wel de strategie waar een krijgsmacht als de onze op moet hopen, Vlad. Door kaalslag en armoede gedwongen in het keurslijf van Sun Tzu’s filosofie: Winnen zonder strijd.

 

Niels ®elen

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics