‘Alle gewapende conflicten eindigen met diplomatieke onderhandelingen’, nu de speciale operatie in Oekraïne vastloopt, heeft Poetin tijd nodig. Hij snakt naar vredesbesprekingen en veinst vredelievend-, en redelijkheid. Rusland is volgens Poetin niet van plan om de machinerie van een conflict draaiende te houden, maar wil een einde aan de oorlog. ‘Hoe sneller, hoe beter.’

Als wij in Afghanistan op patrouilles gingen vanuit de vooruitgeschoven post Poentjak, kon je er gif op innemen dat je beschoten werd. Pogingen om contact te leggen met de lokale bevolking van Surkh-Murghab, Sah Safar of Bluci mondden steevast uit in gevechten.

‘Gevechtscontact is ook contact’, haalden wij cynisch onze schouders op. Om een verandering te forceren, gebruikten we een krijgslist. Lokten we de Taliban een aantal keer achterelkaar in de val. Na drie dagen, toen ze in een klap veertien man verloren, klopten een groepje oudere mannen aan op Poentjak.

‘We moeten praten,’ ik knikte, bood ze thee aan en luisterde, ‘het gaat de laatste tijd niet goed. Het is beter als jullie stoppen met die patrouilles.’ 

‘Het gaat prima’, beëindigde ik het gesprek. 

Succesvolle vredesonderhandelingen vereisen tenminste enig realisme. 

Niels ®elen