Rood papier bloedt onder de lijken van vuurpijlen, potten en fonteinen die hij met zijn voeten aan de kant schopt. Een vrouw in een vaalroze peignoir kijkt rokend toe hoe haar hond even verderop zit te kakken. Eenmaal uitgepoept kijkt het dier even naar de handen van zijn baasje. Tussen de gestrekte vingers van haar rechterhand klemt een filtersigaret, zolang die nog brandt, kan hij nog even over het grasveld voor de Vinex-wijk rennen.

Bij de voetgangersbrug over de sloot vult een oude man wat emmers met strooizout. Voorzichtig zet hij ze rechtop in de rood geruite fietstassen. Zachtjes mopperend schuifelt hij over de vastgevroren sneeuwlaag richting de seniorenflats even verderop. De eenden die bedelend om brood aan kwamen zwemmen toen de man zijn fiets tegen de gele plastic bak plaatste, kijken hem nog even na voordat ze hun kop weer tussen hun vleugels laten zakken.

De jongetjes op straat doorzoeken de troep in de hoop nog wat bruikbaar vuurwerk te vinden. Het drama dat zich op de Offenbachlaan heeft afgespeeld ontgaat ze volledig. Op een oprit van een groot huis liggen een wortel, twee ronde kooltjes en een houten pijpje naast een verschrompeld hoopje sneeuw. Hij had zich zo voorgenomen om als sneeuwman het nieuwe jaar in te gaan, maar ontpopte zich als eendagsvlinder. Stoppen met roken was wel gelukt.

Niels ®elen