N˚ 97                                                                                             Oudewater 31-12-2022

Lieve Mama,

Het moet met Ties geweest zijn dat ik voor het laatst vuurwerk kocht en afstak. Hij wilde dingen die zo hard mogelijk knallen en ik niet. Als ik dan toch mijn geld de lucht inblaas dan met vuurpijlen die hoog boven je hoofd in een sterrenregen van rood, groen en zilver uit elkaar spatten. Zijn fascinatie voor een flits met een harde knal begreep ik niet. ‘Niet meer’ zou eerlijker zijn, aangezien ik zelf als puber met oud en nieuw ook de hele nacht door de stad kon zwerven met een sigaar en een tas vol rotjes.

Langzaam maar zeker wordt vuurwerk verleden tijd. De artsen die vertellen over de brandwonden, de vingers en ogen die jaarlijks op straat blijven liggen, zijn al weken op de radio te horen. Steeds vaker wordt er gevraagd om een algeheel vuurwerkverbod, maar de politiek is er nog niet uit en artsen evenmin. ‘Een verbod op alcohol zou, gezien het aantal drank gerelateerde verkeersdoden tijdens de feestdagen, meer opleveren. Voor ons zijn de feestdagen niet gezellig.’ las ik hierover in de krant.

Drank en vuurwerk kunnen me beiden gestolen worden. Waar ik me druk om maak is dat het op dit moment buiten vijftien graden is. Dat mensen in Oekraïne zonder stroom in de kou zitten vanwege het onophoudelijke Russische vuurwerk. Misschien dat oudejaarsdag me gewoon deemoedig stemt, dat ik schrik van mijn gedachte over een wet die de aarde beschermt en de mensheid verbiedt, om me vervolgens om te kleden voor een feestje. Als we dan toch ten onder gaan, dan met een knal en dronken terwijl de muziek nog speelt. Het moet natuurlijk wel gezellig blijven.

Liefs     

Niels