Verkiezingen

Het ijs galmt een hol protest tegen de steen die ik eroverheen laat stuiteren. In de verte zie ik een man die zijn hond uitlaat. Lamlendig aangemoedigd door de bomen met hun fantasieloze kapsels slentert hij over zijn vaste route. Een sigaret is een korte, en twee een lange ronde, weet het beest inmiddels. Routinematig snuffelt hij naar de juiste plekken om zijn territorium af te bakenen en tijd te rekken.

Alles in het leven van deze man is routine, herhaling. De ochtendkrant, de koffie met speculaas, de door zijn vrouw gesmeerde boterhammen met kaas, een werklunch verpakt in dof tupperware, het achtuurjournaal, de vrijpartij op zondagmorgen.

Hoop op een stok of een bal heeft de hond niet meer. Een jaar duurde het voordat ook hij niet meer was dan programmatuur in het leven van een man die na trouwen, een huis en kinderen alles deed om de sleur te vermijden, maar zelfs dat bleek al snel niet meer dan een gewoonte.

Respectvol buigt hij zijn hoofd voor de haag van huizen die schouder aan schouder in hun uniformen langs zijn straat staan. Ik kijk hem na, en loop door naar het station. Voor het station, waar hij iedere werkdag zijn fiets op een vaste plek in de rekken duwt, staat nu de zondagse leegte geparkeerd.

Ik denk aan de leegte waar het leven van de man die ik eerder zag zo vol van is. Om de lacune die hij zo graag zou ontlopen.

‘Een oorlog ontketenen is de beste manier om jezelf te ontvluchten.’ 

Schreef Alexander Borodin als reden om zijn Prins Igor ten strijde te laten trekken.

Lang heeft de gewone man met zijn sigaret en hond de moed noch de macht gehad om zichzelf te ontvluchten. Nu de oorlog bijna is vergeten zoekt hij een schuldige voor de verantwoordelijkheden die hij zelf uit de weg gaat. Een stemwijzer vult hij niet in, de politiek is voor hem al enige jaren een holle echo. Een stuiterende steen op het ijs. Zijn stille protest tegen het ontbreken van een midlifecrises, carrière of minnares bestaat vanaf vandaag uit een kruisje met een rood potlood. Een stem op politici die een uitweg beloven die niet bestaat.

Niels ®elen