Ooit, opgeleid om aan het Elbe Seite kanaal in Duitsland de Russen die maar niet kwamen tegen te houden. Klampten Europese generaals zich de afgelopen jaren aan elkaar vast. Door Glasnost, Perestrojka en een financiële crisis teruggedrongen tot in Haagse loopgraven waar de politiek ze vleugellam maakte.

Om in het Rusland van de nieuwe tsaar geen slapende honden wakker te maken en nog enigszins indruk te maken op de Nederlandse bevolking, koos de krijgsmacht voor samenwerking. Tanks die tijdens de laatste bezuinigingsronde sneuvelden, werden bij de Duitsers geleased met wie we ook een stevig blok vormden in het Duits Nederlandse legerkorps.

Dat er meer nodig was dan dit, bleek bij de bezetting van de Krim. Met de oprichting van een Very High Readiness Joint Taskforcein de militaire volksmond VJTF of flitsmacht, beet de NAVO daarom van zich af.

Ik ben voor samenwerking, zelfs voor een volledig Europees leger. Enerzijds omdat het ons in staat stelt om gezamenlijk de kosten van grote materieelprojecten als de vervanging van de F-16 of nieuwe onderzeeboten te delen. Anderzijds omdat een Europees of coalitie leger vele malen efficiënter en indrukwekkender kan zijn dan al die losse flodders.

Meer voor minder. Maar waarom doen wij Hollanders dat dan niet? Simpelweg omdat het mis gaat op het moment dat er met scherp geschoten moet worden. Dan blijkt namelijk dat coalitie verbanden geen eenheden zijn, dat je er geen vuist mee kunt maken. Omdat elk land namelijk zelf beslist over de inzet van haar militairen.

‘Maar de Flitsmacht dan?’ hoor ik u denken. Ach om de naam van die eenheid snel uit te kunnen spreken was het al noodzakelijk deze af te korten, laat staan als het gaat om een daadwerkelijke inzet. Iets wat in 2015 pijnlijk duidelijk werd tijdens de oefening Standvastige Speer.

 Met veel moeite wist de NAVO 6.000 militairen op de been te brengen om in Estland indruk te maken op Poetin. De Nederlandse bijdrage bestond daarbij, als ik mij niet vergis, uit een handjevol militairen die de Esten moesten opleiden op de door Nederland wegens bezuinigingen verkochte pantserinfanterie voertuigen.

De ongekroonde tsaar lag er niet wakker van. Met een druk op de knop gaf hij een nieuwe betekenis aan het woord flitsmacht door een slordige 38.000 militairen, 40 oorlogsschepen, wat onderzeeërs en 110 vliegtuigen (ruim drie keer zoveel als het aantal JSF’s dat Nederland wil aanschaffen) op te trommelen.

In A coalition of the willingheeft ieder land zo zijn eigen gedachtes en voorwaardes om deel te nemen. Het gevolg is dat het daardoor in de praktijk lijkt op het sportteam van mijn kinderen op zaterdagmorgen:

Pien heeft een toetsweek en dat gaat natuurlijk voor. Sophie-tje gaat voor de derde keer naar de 80^everjaardag van oma en dus moet ook haar rijbeurt worden overgenomen. Carolien heeft wat last van haar knie vindt het zelf verstandig om een weekje rustiger aan te doen. En terwijl de rest van de ouders zich bemoeit met de opstelling en jouw beleid, sta je als coach buitenspel. Begrijp je, als je het nuchter bekijkt, ineens hoe Juncker zich voelt.

Nu het budget van defensie omhoog gaat zullen ministers, loyaal verdedigd door hun veldheren, ons vertellen dat het tij is gekeerd. ‘Je maintiendrai’ knikken de generaals die trots de waarheid camoufleren met hun can domentaliteit. Ondertussen kijken ze gespannen naar het oosten waar Russische beer uit zijn winterslaap ontwaakt is. Aan het westfront zien ze hoe een Amerikaanse olifant in de porseleinkast een dun laagje chroom6 van de NAVO afkrabt. Maar: ‘Theirs is not to reason why, theirs is but to do and die.’ Dus zeggen militairen niet hardop wat ze eigenlijk denken:

‘Meneer de president, slaap zacht.’

Niels ®elen

De radio column beluisteren kan ook via deze link de column start op 25:40