De belangrijkste reden van het trage verloop van  het Oekraïense tegenoffensief, is mijnen. ‘Ze kunnen ze overal leggen,’ vertellen mineurs Oleksandr en Pavlo, ‘tussen het hoge gras, zelfs onder het lichaam van hun eigen omgekomen soldaten.’ Dat de Russen mijnen zouden leggen is volgens Oleksandr geen verrassing, maar de aantallen zijn niet te beschrijven. Voor de oorlog was Oleksandr nog tuinarchitect, nu zoekt hij geconcentreerd naar de bloembollen die de Russen voor de winter in de grond stopten. 

‘Soms,’ zegt hij, ‘leg je in vijf minuten een meter af.’

Ooit deden wij in Afghanistan, vanwege een zeer gerichte IED-dreiging, ruim acht uur over een rit van nog geen veertien kilometer. In de slopende hitte zag ik onze mineurs voor mijn YPR-rupsvoertuig naar deze zelfgemaakte mijnen zoeken. Soms was er de twijfel. Liepen ze een stukje, stonden stil, kwamen terug en herhaalden dat talloze keren. Als zij dachten dat het veilig was, gaf ik voorzichtig gas. Soms liet ik mijn YPR met ingehouden adem en gesloten ogen langzaam naar voren rollen.

‘IED’s’, dacht ik dan, ‘zijn net de postcodeloterij. Iedereen doet mee, maar je weet nooit waar de kanjer valt.’

Niels ®elen