Nadat Poetin in Sint Petersburg een twintigtal Afrikaanse leiders gratis graan en kunstmest had beloofd, riep de voorzitter van de Afrikaanse Unie op tot een vreedzame coëxistentie van Oekraïne en Rusland. Een einde aan de oorlog zou volgens hem de levens redden van ‘hen die voor hun voedsel afhankelijk zijn van beide landen.’ 

Moskou had naar eigen zeggen geen keus. Mede gedwongen door het hypocriete Westen, konden zij niet anders dan de stekker uit de graandeal trekken. ‘Kyiv,’ liet Peskov weten, ‘misbruikt de graanexportcorridor op de Zwarte Zee voor militaire doeleinden.’ Nog geen vierentwintig uur later voegden ze de daad bij het woord en bestookten ze met drones en raketten de havenstad Odessa. 

Volgens het Kremlin doet het Westen het voorkomen alsof Afrikaanse landen hun handelspartners niet zelf mogen kiezen. Moskou daarentegen ziet ze als ‘cruciale partners in de nieuwe wereldorde.’ De coup in Niger (gesteund door de Wagner groep) past in dat beeld en is niets anders dan de strijd van het Nigeriaanse volk tegen haar kolonisatoren. 

Zelf denk ik dat generaal Tiani de kans om een graantje van de Oekraïne-oorlog mee te pikken met beide handen aangegrepen heeft.

Niels ®elen