Dat het lenteoffensief tot diep in de zomer op zich liet wachten, was voor veel mensen een tegenvaller. Dat het Oekraïense leger (met al die westerse tanks, artilleriestukken en infanterievoertuigen) afgelopen week bij Robotyne eindelijk doorbrak voelde als een opluchting. Verbeten vochten ze zich tot achter de Russische verdedigingslinies en zetten zo de eerste stap naar het afsnijden van de Krim.
De massale Oekraïense aanval werd door generaal Konasjenkov bevestigd, maar de ‘zeer goede resultaten’ die Zelensky claimde, ontkent hij. De aanval is afgeslagen en ondanks de hevige gevechten is Robotyne nog steeds in Russische handen.
‘De doorbraak,’ leerde ik tijdens de lessen krijgskunde op de KMA, ‘is gerealiseerd als de eigen eenheden van een niveau lager, de vijandelijke eenheden van twee niveaus lager verslagen hebben.’ In begrijpelijkere taal komt het erop neer dat het bataljon (600 man) van een doorbraak mag spreken als de compagnie (150 man) een vijandelijk peloton (40 man) verslagen heeft.
Deze formule van Pythagoras voor militairen mag je direct vergeten. Waar je over na moet denken is wat er overblijft van die compagnie in de aanval en dat peloton in de verdediging.
Niels ®elen
De doorbraak is een onderdeel van de aanval. In de doctrine die destijds (begin jaren 90) gehanteerd werd, werd hiervoor de definitie zoals ik die hier noem gehanteerd. Die definitie is ook logisch als je bedenkt dat de gevechtsverhoudingen die voor een aanval (niet in verstedelijkt gebied) gegeven werden 3:1 zijn.
Dat krijgskunde een kunst is, is mij duidelijk. Ik zeg ook niet dat ik het met die definitie eens ben, ik lepel hem slechts op. Ik ken overigens weinig generaals die je tot het kunstenaarsgilde mag rekenen. De officieren die het aandurven worden veelal afgestraft. Terug in het gareel geroepen.
De uitleg die je over de aanval geeft, past ook niet in de 180-195 woorden waar ik me in de inktpatroon aan committeer. De kracht zit ook niet in de letters en de woorden, maar in de boodschap tussen de regels.
Toch niet helemaal goed opgelet bij de lessen Krijgskunde. De aanval bestaat uit inleidende gevechtsacties, de inbraak, de doorbraak en de consolidatie (op het aanvalsdoel).
Als dat aanvalsdoel geografisch van aard is (dat hoeft namelijk niet) dan is de consolidatie geslaagd als de tegenstander niet meer in staat is om met direct vuur invloed uit te oefenen op dat geografische doel.
Krijgskunde is altijd al veel meer een Kunst dan een wetenschap ondanks dat veel Westerse (Jominiaanse) krijgswetenschappers ons vaak iets anders proberen op de mouw te spelden.