‘We hebben in onze dorpen de laatste tijd veel problemen met de Taliban’. Niet eerder kwamen er mensen vanuit de dorpjes rond patrouillebasis Poentjak naar ons om te praten. Nu zitten er drie. Bewijs hebben we niet, maar alles wijst erop dat de dorpsoudsten die hier zitten niet zijn wie ze zeggen te zijn. Dat het geen Mullah’s maar Taliban strijders zijn.
Ze zitten hier omdat we de afgelopen dagen bij gevechten niet meer reageerden als verwacht. In plaats van stelling te nemen, terug te schieten en weer naar het kamp te gaan, komen we naar voren. We omsingelen ze en slaan dan toe. Gisteren sneuvelden er zo nog een aantal Taliban strijders in een greppel.
‘Als jullie ze aanwijzen, pakken wij ze op. Dan kunnen we verder.’
‘Nee, nee, nee,’ antwoorden ze zichtbaar geschrokken, ‘het ligt aan jullie, jullie veroorzaken het. Als jullie geen patrouilles meer rijden. Dan zijn er ook geen problemen meer’.
In zijn toespraak aan het parlement legt Poetin uit dat wij een oorlog. Het westen dwong hem Oekraïne binnen te vallen. Logica zou zijn om hem te laten begaan. Dan is alles zo voorbij.
Niels ®elen
Ik vrees dat het gesprek langs elkaar heen loopt. Oekraïne kan niet toegeven aan wat Rusland wil en Rusland is niet bereid een concessie te doen. (Ik vrees zelfs dat onderhandelingen voor Poetin een volledige overgave van Oekraïne als uitgangspunt hebben)
Ons westerse denken heeft ons al nieuwe koloniën opgeleverd in Afrika. Macht van het geld, in het verre verleden hadden wij de kruistochten. Nu alles maar laten begaan en ons niet bekommeren om de toekomst is niet het westerse denken.
Laten we in gesprek gaan en elkaar respecteren.