‘Het onbekende maakt bang.’ In een mooi artikel over wie de Russische soldaten in Oekraïne zijn, spreekt de Volkskrant met Polina. De jonge Russische vrouw wil uit veiligheidsoverwegingen niet met haar eigen naam in de krant en vertelt over haar broer die sneuvelde in de omgeving van Kiev.

‘Zijn mensen in Nederland niet boos op Rusland?’ de vraag die aan het gesprek vooraf gaat, laat zien dat ze niet alleen bang is voor de staat. Ze vreest ook de mening die het buitenland nu over haar moederland heeft.

‘Hij haat de Taliban’, betoogde mijn toenmalige partner fel tijdens een visite kort na terugkomst uit Afghanistan. 

‘Hoezo’, onderbrak ik haar.

‘Ze haten jou,’ beet ze me toe, ‘dus haat jij hen.’ 

‘Ze haten mij niet. Misschien haten ze onze ideeën, leefwijze, normen en waarden. Maar mij? Ze kennen me niet eens.’ 

‘Ze schoten op je, dus haten ze je.’

Mijn reactie, dat ik ergens juist respect voor ze heb, dat ze net als wij vechten voor waar zij in geloven, viel verkeerd. Tussen de koffie en een borrel in, werd ik voor haar een volslagen onbekende.  

Niels ®elen

Een inktpatroon is een korte kijk op de oorlog in Oekraïne. De 180 patronen die ik op patrouille droeg, zijn vervangen door woorden.