Als voorbereiding op 9 mei, de dag dat de Russen vieren dat ze Nazi Duitsland verslagen hebben, zou Poetin opdracht gegeven hebben om de lijken uit de straten van Marioepol te verwijderen. Gedragen op de schouders van gesneuvelde kinderen, burgers en soldaten en op de puinhopen van een stad die niet meer leeft, wil Poetin zijn burgers vol trots kunnen vertellen hoe groot Rusland is. 

De soldatenmoeders, die al sinds het begin van de oorlog in stilte bidden voor de veilige terugkeer van hun zonen, worden dan getroost met woorden over een nieuw Rusland dat dankzij hun offers uit de as zal herrijzen. Een belofte die vervolgens kracht bijgezet wordt door de beelden van Russische militairen in een glansrijke overwinningsparade tussen de grauwe ruïnes van een gezonken haven. 

In Marioepol, waar zo’n zeshonderd mensen omkwamen bij een bombardement op het theater waarin ze dekking zochten, waar tot de laatste man gevochten werd, laait de strijd weer op. De mensen mogen er dan al enige tijd sprakeloos zijn, maar desondanks vrees ik dat het er vanavond alles behalve twee minuten stil zal zijn. 

Niels ®elen

Een inktpatroon is een korte kijk op de oorlog in Oekraïne. De 180 patronen die ik op patrouille droeg, zijn vervangen door woorden.