Met een doos boodschappen onder mijn rechterarm en een tas in de linker hand, doe ik een poging om de sleutel in de deur te steken. Mijn voet geeft de deur een zetje waardoor de post uit de brievenbus op de deurmat valt. Twee katten vinden dat ik te laat ben en proberen me onderweg naar de keuken te laten struikelen.
‘Ja, ja, ik kom al’, stel ik ze ongeduldig gerust terwijl de boodschappen op het aanrecht belanden. De geur van het slachtafval stilt mijn eigen honger en dus raap ik eerst de post van de deurmat op. Reclame en het lokale nieuws geven me het gevoel dat ik goed bezig ben als recycler, rekeningen belanden op de stapel van de administratie, evenals een brief voor mijn dochter.

Wat overblijft is een brief van de bank, die me persoonlijk aanspreekt en uitlegt dat ze vindt dat het anders moet. Mijn bank wil weer eerlijk gaan bankieren en om dat te bewijzen zal ze in de toekomst beter naar mij persoonlijk kijken als het bijvoorbeeld gaat om de verstrekking van een lening. Bovendien ontvang ik bij een positief saldo vanaf nu ook 1,25% rente op mijn betaalrekening.

Schamper lachend vouw ik de brief dubbel en laat hem zwevend in de papiermand vallen. Maandelijks betaal ik €2,50 aan paskosten, maar voor een nieuwe pas moet ik apart betalen. Voor rood staan betaal ik 11% rente per jaar terwijl de rente van lenen op de financiële markt het nulpunt bijna heeft bereikt. Zodra ik geld overmaak naar een rekening van een andere bank, is het een of (in het geval van weekend) meerdere dagen onderweg naar de ontvanger en profiteren ze dus van het feit dat ze even gratis kunnen spelen met mijn geld.

Eerlijk bankieren, zo weten bankiers allang, is nergens voor nodig. Niemand in Nederland ontvangt zijn salaris contant en als klant zijn we gaan geloven dat ons een gunst verleend wordt, dat bankiers voor een schijntje op ons geld passen. Voor het gemak gaan ze eraan voorbij dat de schulden die ze maakten tot een financiële crisis leidden en nog steeds door hun klanten, de belastingbetalers, afbetaald worden.

Eerlijk bankieren is aandacht, vragen, kopjes geven langs een been met maar een enkel doel: je eigen honger stillen.

Niels ®elen