Een kwestie van geloof

een groot Turkije volgens Erdogan

Het was misschien een kwestie van tijd totdat de Turken zich tegen ons zouden keren. Terwijl landjes met een dubieuze wetgeving wel als bufferstaatjes tegen de Russen worden toegelaten, krijgen de Turken keer op keer het deksel op hun neus. Natuurlijk stichtte De Volmaakte(Atatürk) in 1923 een rijk naar Westers idee, maar de laatste jaren hebben ze niet echt het gevoel dat ze ook bij het Westen horen.

Ze willen het misschien ook niet langer. De trotse Turken, een militaire grootmacht gemuilkorfd door de verheven ethiek van Europa. De grens is bereikt of nee, de grens moet hersteld worden. De oude grenzen wel te verstaan want het huidige Turkije is ontstaan door het verraad van niemand minder dan de vader aller Turken.

‘De koning is dood, lang leve de koning’ wakkert Erdogan de almaar sterker wordende gevoelens van nationalisme onder de bevolking aan. Steeds vaker ook toont de Turkse media kaarten van een Groot Turkije. Een Turkije dat terug gaat naar 1920, de ‘Misak-i-Milii’ en delen van Syrië, Irak, Bulgarije en Griekenland beslaat.

Misschien dat de nieuwe grenzen er ook voor moeten zorgen dat aansluiting bij Europa, dat Erdogan de rug toekeert, overbodig wordt. Misschien droomt hij wel van een Turkse Unie, een in ere hersteld Ottomaans Rijk onder de bezielende leiding van Erdogan; de nieuwe Sultan.

Geen westerse ideeën meer, geen vooruitgang meer, maar bovenal geen opgeheven vingertjes meer van landen als Nederland. Een hypocriete dwergstaat die nepnieuws verspreidt over Russische Datsja’s en genocide waar hooguit sprake was van een kwestie. Geen inmenging ook meer over de Koerden, sycofanten, parasieten die niet meer zijn dan een aangelegenheid. Koerden; tweederangs Turken waardoor er, ongeacht de daden van het Turkse leger, per definitie dus nooit sprake zal zijn van genocide.

Met als excuus de strijd tegen de IS, strekt Turkije zijn vingers ondertussen uit in gebieden waar ze niet gewenst zijn en hitst Erdogan de bevolking verder op: “In Lausanne hebben we eilanden opgegeven die zo dichtbij ons liggen dat we de stemmen van ginder tot hier kunnen horen. Is dat een overwinning?”

Net als Zijlstra, weet Erdogan dat politieke macht niet per definitie gebaseerd is op de waarheid. Het is een kwestie van geloof. Een overtuiging die draait om het vermogen om de behoefte van de kiezer te identificeren en te bespelen. Het gewone volk dat als het stof is neergedaald de prijs betaalt. De menigte die pas achteraf beseft hoezeer ze zijn misbruikt. Misbruikt voor de persoonlijke grootheidswaanzin van hun leiders. Een hoogmoed die vooral hun angsten en kleingeestigheid verbloemt.

 

Niels ®elen

 

Share and Enjoy !

Shares

3 comments

  • Niels Roelen  

    Het is maar hoe je het leest. Ik heb het (lang geleden)geschreven met een dubbele blik, wij het westen dat Turkije de maat neemt en ons dus verheven voelen, aan de andere kant zijn er wereldwijd steeds meer leiders zijn die geloven dat zij en zij alleen de oplossing zijn.

  • niels koekebakker  

    @niels roelen. Dude calm the F down..Hoe je de zaken portrait is gebasseerd op je eigen, verbeelding en vooroordelen. Stop met oproer zaaien. Zoveel bitterheid en venijn in je schrijven. Enfin, Ik zou zeggen ga een stukje schrijven hoe Nederland in dit land de anderen als parasiet ziet.

    p.s. Ik had de kaart iets groter verwacht met name Oost-Bulgerije. lol.

  • Mustafa Alperen Durur  

    Dit is niet volgens Erdogan, dit kaart was geaccepteerd in de regering van Turkije door Ataturk in 1920 toen de regering gebouwd werd; Misak-i Milliye.. Maar door een daarna had Ataturk en zn vrienden beloofd op papier als die landen waar de grenzen niet meer bestaan heeft Turkije de recht die grenzen te stelen, in 1939 werd hatay een eigen land en door de beslising van de voormalige President Inonu was hatay nu een provincie van Turkije..

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics