In september fietst het Wounded Warriors Cycling Team een week door Bosnië. In acht etappes leggen we 722 kilometer af en maken we 11.068 hoogtemeters. Op deze site deel ik de dagboekfragmenten over de voorbereiding en de tocht zelf. Doneren voor dit goede doel via deze link of onderaan dit blog.
Zaterdag 29 januari 2022
Het grind van de parkeerplaats klinkt dof onder de wielen van mijn auto. De regen is inmiddels gestopt, maar mijn ruitenwissers gaan nog langzaam heen en weer. Ik ben vroeg gekomen zodat ik bij Echos home Schaarsbergen nog even rustig een kop koffie kan drinken voordat we gaan fietsen. Binnen brandt er geen licht en op een blauw busje na, is het hier verlaten. Dat het militaire café in de weekenden dicht is, had ik moeten weten.
Het is van dat weer dat je als je alleen moest sporten overslaat. Ik ben niet alleen, voor het eerst dit jaar rijd ik met het Wounded Warriors Cycling team. Met Douwe en Freddie die ik nog ken uit Normandië en wat anderen. De route naar de tocht in Bosnië, het opwerktraject zoals militairen het noemen, start vandaag en dus sta ik hier. Wachtend in een warme auto tot het allerlaatste moment om dan snel je fiets van de drager te halen en op te stappen. Het is lekke banden weer, maar met twee nieuwe buitenbanden verwacht ik er zelf geen last van te hebben.
‘Lag bij de wastafel in het toilet.’ Mijn vriendin appt me een foto van mijn fietscomputer.
Fietsen zonder teller vind ik gekmakend. Ik wil, nee ik moet alles weten. Hoe hard ik rij, hoe ver we hebben gereden, de cadans, topsnelheid en gemiddeldes. Zelfs de stijgingspercentages van het nagenoeg vlakke Nederland. Het geeft me onderweg getallen om mee te rekenen.
Dertig kilometer per uur is twee minuten per kilometer. Met gemiddeld honderd omwentelingen per minuut zijn dat er voor de vijftig kilometer die we vandaag moeten fietsen een slordige 10.000. Het is een dwangneurose die zover gaat dat ik ooit tijdens de Dolomieten Marathon drie kwartier stilstond op de Passo Pordoi omdat mijn teller het begaf.
‘Hopefully mis je die niet.’ Appt ze erachteraan.
‘Nee,’ lieg ik.
Een donatie doen aan de veteranen? dat kan hier.
Lees hier de overige dagboekdelen
Niels ®elen
