14 Feb ’21 lockdown dag 59

Tot Havo twee was ik een opdondertje, de kleinste van de klas, maar op zich was dat nog geen probleem. Veel erger vond ik dat Kirsten, Carola, Marie-Claire, Petra en al die andere meisjes mij maar om een reden zagen staan; Ik was het schattige broertje, de schakel die hen bij mijn grote gespierde broer bracht. 

Hoe anders zou het zijn, wanneer ik had gekoketteerd met mijn werkelijke identiteit. Als ik ze verteld had over al die nachten dat mijn broer, zus, vader en moeder door mij persoonlijk uit de handen van boze tovenaars of de klauwen van monsters en draken gered zijn. Als ze toch eens wisten…  

Ik was een held in het diepst van mijn gedachten en in het binnenst van mijn ziel ten troon. Dat ik als dienstplichtig militair mijn carrière begon bij de Cavalerie, beschermd door Sint Joris, was daarom niet meer dan vanzelfsprekend, een droom die werkelijkheid werd.  

Niels ®elen