Dik-thee

13 Feb ’21 lockdown dag 58

Wekelijks zag ik op tegen de tien zinnen die ik op school uit mijn hoofd moest leren. Frases waar het nut en belang me van ontging anders dan dat je ze met zo min mogelijk schrijffouten moest reproduceren. Zinnen die door geen romanschrijver (laat staan jijzelf) ooit op papier gezet zullen worden. 

Dictee en ik zijn nooit een gelukkig huwelijk geweest en het was zonder enige twijfel mijn slechtste vak op school. Een vak dat me nu al meer dan veertig jaar achtervolgt met de zin:

‘Het is geselig in huis met een bosje spaarretaken op tavel.’  

Elke kerst weer krijgt mijn moeder tranen van het lachen op het moment dat ze hem goed getimed gebruikt om mij tijdens het diner de mond te snoeren.

Ik troost me met de gedachte dat er mensen rondlopen die nog slechter af zijn dan ik. Een groep die niet alleen thuis, maar aan de publieke taalvoutjes schaampaal eindigt. Jaarlijks leef ik mee met de burgermeesters die melden dat ze bij illegale feesten optreden of het restaurant dat in haar eigen keuken konijnen berijdt.

Niels ®elen

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics