Zazai design, Nawed Elias

Lieve Arnon,

‘Rechtop staan en stoer kijken’, zegt Jeroen Hermkens tegen Zora van wie jullie voor de NRC een naaktportret maken. Het kost haar geen moeite omdat het volgens haar zeilinstructeur de essentie van het zeilen is.

Het deed me denken aan mijn eerste dagen als dienstplichtig huzaar. Nadat we ons uniform hadden aangetrokken en onze PGU-kast conform het voorschrift was ingepakt commandeerde de wachtmeester Itsch ons naar de appelplaats. We stelden ons op in rotten van vier en kregen een korte uitleg.

‘Peloton!’ Vakkundig liet hij zijn stem tussen de legeringsgebouwen op de kazerne resoneren. ‘Rust, strek je uit. Peloton!’ Na een korte stilte verraste hij ons opnieuw. Niet alleen testte hij ons reactievermogen, die dag maakte hij van ons pijlen op een gespannen boog. Militairen die altijd en overal in staat zijn om te reageren op onverwachtse situaties.

‘Geeft acht.’ De onmiskenbaar Haagse tongval maakte een karikatuur van hem. ‘Als je in de houding staat, heb je je borst vooruit, zijn je armen strak langs je lichaam, is je kin iets omhoog en kijk je voor je uit alsof iedere vrouw direct een kind van je wil.’

Zo kijken voelde ongemakkelijk, Arnon, denigrerend en arrogant. Alsof ik wakker werd in een vreemde wereld, ontnam het olijfgroene uniform me in korte tijd mijn identiteit en eigen wil. Mijn eerste appel was een cultuurschok. Het maakte me kwetsbaar zoals ook naaktheid je teer en fragiel kan maken. Het uniform wende, maar kleren braken destijds de man.

Finale modeshow Loods6 Amsterdam

Zondag, tijdens een modeshow, verwacht ik opnieuw stoer voor me te moeten kijken. Voor het eerst van mijn leven loop ik dan (voor Zazai design) over de catwalk en toon ik de collectie van de de Afghaanse ontwerper Nawed Elias. In zijn nieuwe collectie ‘Rise from the ashes’ combineert hij opnieuw de traditionele mode van de Pashtun en onze westerse cultuur.

Ik was er zenuwachtig voor, Arnon, totdat ik leerde dat kijken alsof iedere vrouw een kind van me wil overbodig is. Me zelfbewust bloot geven zoals Zora dat deed bij jou en Jeroen is zoveel krachtiger.

Liefs,

Niels