Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist.

Vrijdag 20-03-2020

Ik hou van ze.
De mensen los van de menigte die niemand verwachtten. Pappenheimers die -vanwege: ‘geen zin om naar de deur te komen’- vanuit het slaapkamerraam op je neerkijken.
Volk, met doorleefde, asgrauwe hoofden, dat om tien, elf uur ’s morgens nog geen reden gevonden heeft om zich vandaag aan te kleden.

De lieden die hun best doen om niet van jou te houden.
Enkelingen die geen minister president nodig hebben om de term social distancing voor ze uit te spellen.
Van die types die, in alle talen zwijgend, oorverdovend hard schreeuwen wat je in godsnaam voor hun deur doet. Figuren die overwegen de politie te bellen, maar liever geen energie verspillen.

Van die mensen, die lui, hou ik het meest.
Stadskluizenaars die de wereld lang geleden de rug toegekeerd hebben. Geveinsde misantropen die voor mij (per ongeluk) hun masker heel even laten vallen als ze zich afvragen wie zij vergeten hebben die toch aan hen denkt.

Niels ®elen

Nieuwsgierig? Lees andere dagboekfragmenten