21-07-2024

Beste Tom,

Even buiten Luik zwoegen we omhoog. Het is een eerste test. Niet voor mijn benen, maar voor de drie cilinders van mijn auto die ik vanwege haar kleur altijd liefkozend La Myrtille noem. Normaal is dit geen probleem, maar vandaag is het haar eerste dag als meesterknecht van de oerhollandse BIOD caravan (een acroniem voor Beter Is Ons Devies). De kleine Citroën werkt zich in het zweet, zakt terug van zijn vijf, via de vier naar zijn drie. 

Het lelijke eendje, de net na de oorlog geboren overgrootvader van mijn auto, was ook een werkpaard. Een boer moest er comfortabel mee over zijn akkers kunnen rijden, maar de boerin moest er ook mee naar de stad kunnen. De waggelende vering was ontworpen om te voorkomen dat je over de velden kon crossen zonder dat de eieren in een mandje op de achterbank braken. Het was diezelfde Deux Chevaux die in de Tour de maatstaf werd voor de categorisering van de Cols. De maximale versnelling waarin je de top bereikt bepaalde of het vierde, derde, tweede, eerste of buitencategorie was. 

Net onder de top kijkt Cristel zenuwachtig opzij. We moeten nog een kleine 900 kilometer tot de camping municipal van Villes-Sur-Auzon aan de voet van de Mont Ventoux. Zij vreest dat we het niet gaan halen nu we, zwaar hijgend en hoog in de toeren van de derde versnelling, ternauwernood aan Luik ontsnapt zijn. Ik noteer Aywaille, 3e categorie en zie met mijn huidige benen vooral op tegen de Ventoux. 

Niels ®elen