Foreman

Afgelopen week overleed George Foreman. Toen Trump weer eens alle verantwoordelijkheid ontweek moest ik aan hem denken. 

   De tienduizenden door Trump (Musk) ontslagen federale werknemers blijken onterecht ontslagen en moeten van de rechter weer aangenomen worden. De media juicht. Zolang het recht zegeviert, leeft de democratie. 

  Strijdbaar reageert Karoline Leavitt dat het Witte Huis dit besluit niet zal accepteren en aan zal vechten. Niets is volgens Trump immers zo vreselijk als DEI-hires. Mensen die hun functie niet te danken hebben aan kwaliteit, maar aan beleid. Het simpele feit dat je tot de LBTIQ gemeenschap behoort, is voor Trump bewijs van je geestelijk onvermogen. Je kunt niets en zit hier vanwege een voorkeursbehandeling. Ongeschikt, dus opdonderen.

   Dat zijn eigen regering volledig samengesteld is uit mensen die een voorkeursbehandeling kregen, alles zijn waar hij DEI van beschuldigt, is irrelevant. Hun gebrek aan ervaring, deskundigheid, normen en waarden, werd tijdens de senaatsverhoren pijnlijk duidelijk, maar zijn ondergeschikt aan hun loyaliteit. Dat de blunders van Hegseth, Greene, Waltz, Gabbard, Kennedy en anderen wegens onkunde opstapelen, wendt Trump af door het beschuldigen van anderen.

   De Amerikaanse democratie leeft, maar dreigt als een uitgeputte George Foreman The rumble in the jungle, tegen het canvas te gaan. Aangeslagen door een president die niet in staat is om een fatsoenlijke zin te formuleren, maar wel zoals Mohammed Ali rondenlang elke klapt weet te ontwijken . 

Niels ®elen

<< gewoon werk                                                                            Customs>>