‘Ik heb u hier nog nooit eerder gezien, bent u nieuw hier?’ Met haar wijsvinger drukt ze een oversized zwarte bril hoger op haar neus.
‘Ja, mijn eigen kapper had geen plek en ik wilde nog graag voor morgen geknipt worden.’
‘Een beetje verandering is leuk toch?’ Glimlacht ze vanonder haar geblondeerde warrig opgestoken haar. ‘Hoe wilde u het geknipt hebben?’
‘Mijn eigen kapper hoef ik niet uit te leggen hoe mijn haar geknipt moet worden. Hij praat ook niet teveel.’ Besluit ik na de uitleg over mijn gewenste kapsel.
‘Zal ik eerst even uw haren wassen?’
‘Liever erna, dan heb ik er zelf nog wat aan.’ Ik schuif het kopje service van de zaak op het plankje voor me en hoop op stilte nu de verplichte kappersenquête achter de rug is.
‘Heeft u nog wat leuks meegemaakt, wat doet u?’
‘Ik schrijf…’ Mompel ik.
‘Oh leuk!’ De lippen van mijn nieuwe kapster zijn perfect gesynchroniseerd met haar schaar. Om het tempo bij te kunnen houden heeft ze een cursus 500 open vragen die je de klant kunt stellen op zoek naar een leuk gesprek gevolgd.
‘Dat lijkt me zo moeilijk, boeken schrijven en verhalen verzinnen.’
‘Zoveel hoef je niet te verzinnen. Het meeste gebeurt gewoon op de straat om je heen.’
‘Een boek is ook zoveel knapper dan een film. Vaak als ik een boek leest en ik daarna de film kijk, dan verpest dat toch een beetje het beeld dat je zelf gemaakt hebt.’
‘Logisch,’ antwoord ik voor het eerst gelukkig, ‘een boek vraagt meer van je fantasie en is ook veel minder gebonden aan tijd. Toch is het bij bijvoorbeeld trainspotting goed gelukt. Heb je die gelezen?’
‘Sorry, nooit van gehoord. Ik lees eigenlijk nooit, ik heb er het geduld eigenlijk niet voor.’
Niels ®elen