‘Wij komen voor de gitaarles!’ Voor mijn deur staan Rosalie en Mijke, een buurmeisje en een klasgenootje van Ties. Boven hun hoofden steekt de zwarte hals van een gitaartas uit.
‘Ties is nog aan het mountainbiken met zijn hockeyteam.’ Vriendelijk lach ik naar de twee giebelende meisjes.
‘Ties kan nog geen gitaar spelen, maar jij wel toch?’
‘Een beetje.’
‘Wij willen les van jou.’ Ik stap opzij om de meisjes binnen te laten. Mijke begint te blozen. ‘Hoe laat is Ties eigenlijk terug?’
‘Geen idee, ik krijg een telefoontje als ik hem moet ophalen.’
Op de bank tegenover me komen twee hoofdjes net boven de klankkast uit, vingertjes grijpen naar de snaren. We spelen een paar eenvoudige liedjes en drinken aanmaaklimonade. Elke vijf minuten vragen ze naar Ties die afgelopen week zijn gitaar ineens weer tevoorschijn haalde.
Als ik de volgende dag de zakken van zijn spijkerbroek controleer voordat ik hem in de wasmachine smijt, vis ik er een stuk papier uit. Huiswerk vermoed ik, tot ik het openvouw.
lieve ties
Wil je met mij
gr. mijke
je bent leuk lief en aardig en stoer
