Belastingdienst

Lieve Mark,

 

Nadat ik afgelopen week mijn stem had uitgebracht voor de Provinciale Staten en het waterschap, besloot ik ook maar eens te gaan zitten voor mijn belastingaangifte. De nieuwe aangifte is voor het gemak en de duidelijkheid alvast ingevuld met alle over mij bekende gegevens. Voor het invullen word ik en passant ook vriendelijk gewezen op een kleine nabetaling die er dit jaar, op grond van gewijzigde wetgeving, kan zijn.

Toen de wijzigingen bekend werden heb ik me kort verdiept in de materie en kwam tot de conclusie dat ik in de categorie viel die er iets op vooruit zou moeten gaan en dus maakte ik me geen echte zorgen. Terwijl mijn zoon een spelletje speelt op de iPad en ik luister naar radio1 begin ik met mijn aangifte. Op het Journaal hoor ik iets over de rente die binnenkort weleens negatief kan worden en wat bankbobo’s die vinden dat ze recht hebben op een tonnetje meer.

Begrijpelijk toch, Mark? Dat zij in de crisis al enkele jaren moeten leven van een slordige twee ton of meer op jaarbasis is geen doen en de keuze oogst vast ook bewondering bij politie- en defensiepersoneel dat al vele jaren op jouw aanwijzing de nullijn volgt. Dat die banken overleefd hebben door geld te lenen van de staat en dat de staat dat geld weer kreeg door de klanten van de bank te belasten is natuurlijk maar bijzaak.

Hogere salarissen en negatieve rente moeten we, neem ik aan, positief bekijken Mark. Het betekent in jouw ogen waarschijnlijk dat de mensen meer gaan uitgeven. Dat is ook belangrijk, liet jij ons weten, ik moest mijn spaargeld (een krappe drieduizend euro) opnemen en er toch eens die nieuwe auto van kopen. Die auto, hoewel ik deze nog niet zo lang heb, was achteraf niet eens zo’n slecht idee. Enkele jaren terug kocht ik een zuinige auto, zo een waar je geen wegenbelasting voor hoeft te betalen, maar omdat de staat wel moest gaan sparen, kwam daar afgelopen jaar verandering in.

Kleine wijzigingen, Mark, zorgen er afgelopen jaar voor dat ik van nul euro wegenbelasting ineens ruim duizend euro moest gaan betalen, het kleine bedrag dat ik volgens mijn aangifte terug zal moeten gaan betalen betreft een slordige dertienhonderd euro en omdat ik niet de aanvrager ben van de kinderbijslag heb ik geen recht op kindgebonden budget dat in de plaats is gekomen van de alleenstaande ouderkorting. Een kleine verandering die me slechts zestienhonderd euro op jaarbasis scheelt.

Een snelle rekensom leert je dat al mijn spaargeld ondertussen is uitgegeven, Mark. Geen cent daarvan is terechtgekomen in onze economie. Leuker kon de belastingdienst het natuurlijk niet maken, maar makkelijker zijn mijn keuzes nu wel.

 

Dank je wel,

 

Niels ®elen

 

Share and Enjoy !

Shares

2 comments

  • Niels Roelen  

    Dank Erik! Hopelijk kun je de andere blogs ook waarderen. 😉

  • Erik Vels  

    Helemaal waar Niels mooi geschreven!

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics