Vingers

Mijn vingers houd ik onder de koude kraan maar de tinteling verdwijnt niet. Het is zinloos, weet ik ook. De prikkels worden niet veroorzaakt door de kou zoals vroeger tijdens een sneeuwballengevecht waar je met blote handen de sneeuw samendrukte om mooie ronde ballen te krijgen en beter te kunnen gooien. Ze zijn het gevolg van het snijden van de snaren van een gitaar.

Als mijn duim over de vingertoppen van mijn linkerhand glijdt, voel ik het stroeve harde laagje wat zich erop begint te vormen. Afgekoeld pak ik opnieuw de gitaar, voor de tv zoeken mijn vingers de akkoorden over zonder ze aan te slaan. Mijn linkerhand is een boeddhistische monnik die bewegingen automatiseert en gevoelloosheid na probeert te streven op zoek naar souplesse en perfectie.

Toonladders, rifjes, grepen, oefeningen om mijn vingers sterker en leniger te maken. Mijn pols wring ik in pijnlijke bochten om mijn vingers zo recht mogelijk op de snaren te laten landen. Een ingebonden voet, iedere dag een stukje verder. Als ik naar het dorp fiets, stop ik soms op de kruisingen. Vergeefs op zoek naar iemand die mijn ongeduld en ziel af wil nemen.

Thuis volg ik lessen en kijk ik filmpjes. Ik zoek naar leuke en makkelijke liedjes om te spelen, liedjes als beloning voor het snijden van de snaren in mijn vingertoppen. Ik zie gitaarvirtuozen die blind weten waar welke trillingen vandaan komen. Hun vingers zijn spinnenpoten die zonder vast te kleven over de gesponnen draden van het web lopen. Het is een schril contrast met mijn vingers die het web van snaren hebben gevonden, maar erin bewegen als een vlieg die wanhopige pogingen doet om zich ervan los te maken.

 

Niels ®elen

 

Share and Enjoy !

Shares
Geverifieerd door ExactMetrics