Gladgestreken

Lieve Arnon,

 

Terwijl de stad zich vulde met de geur van appelbeignets en oliebollen, liep ik met een nieuwe strijkplank onder mijn arm over de straat. Voorzichtig, om Laurel en Hardy-achtige taferelen te voorkomen, bewoog ik tussen mensen door die vanaf morgen streng op dieet gaan, beloven te stoppen met roken of meer gaan sporten.

Strijkplanken doorkruisen mijn leven op een bijzondere wijze, de vorige strijkplank was een afscheidscadeau van Annelies. Bij een scheiding wordt de boedel eerlijk verdeeld. Aangezien het niet de moeite is om zo’n ding in de lengte of de breedte door te zagen, moest er een nieuwe komen, of beter een gebruikte. Zo’n plank uit een studentenhuis, van een stelletje dat besloten had samen te gaan wonen en er daardoor eentje over had.

Mijn eerste strijkplank versleet ik net voor mijn huwelijk en het millennium op een VN-missie in Cyprus. Officieren beschikten er over een eigen kamer, die bestond uit een houten bed met wollen dekens, een betegelde vloer waar de barsten voor een mozaïek-achtige uitstraling zorgden, een bureau zonder bureaustoel maar met telefoon, een vale Chesterfield stoel, douche met eigen toilet en een strijkplank.

De strijkplank stond keurig op de inventarislijst van de kamer en mijn commandant, de Britse majoor Andy Smallbone, zag er ook op toe dat het ding gebruikt werd. Een officier strijkt zijn uniformen. Tegen het einde van de missie mocht ik, na aangetoond te hebben dat de oude niet meer op zijn poten kon staan, op kosten van het bataljon een nieuwe aanschaffen voor mijn opvolger.

Toen de majoor van zijn commandant te horen had gekregen dat hij in de weekenden de leiding over de compagnie niet meer in handen van de luitenants mocht leggen om zelf te kunnen gaan surfen, zat er niets anders op dan zijn tijd aan het riante vijftig meter bad op de basis door te brengen.

Met de kapotte strijkplank onder mijn arm, op slippers en in een Speedo, slenterde ik voor zijn ligstoel langs. Samen met Auke en Pieter (twee onderofficieren uit mijn peloton) sprong ik in het water en klom op de oude strijkplank. Twee rondjes tilden Pieter en Auke me voor de majoor langs, waarna ik er (zonder nat geworden te zijn) afstapte. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, nam ik de plank weer onder mijn arm en liep terug naar mijn kamer.

Ik wil geen clichés voor 2015 Arnon. Veel liever heb ik rock & roll, een ruzie omdat het oplucht, een minnares, drugs voor mijn part. De kans is groot dat ik er niet aan toekom, er moeten eerst nog wat zaken worden gladgestreken.


Liefs,

Niels

Share and Enjoy !

Shares
Geverifieerd door ExactMetrics