Tinder

‘Ik heb zelfgemaakte broodjes.’ Zonder iets te vragen schenkt ze thee in voor zichzelf en Bijette. ‘Met truffelmayonaise, rucola, pijnboompitjes, zelfgemaakte pesto, wat zongedroogde tomaatjes en schaafsel van oude kaas.’

‘Kun je mij een croissant aangeven, Saar?’

‘Neem die carpaccio nou.’ De stem van Sarah klinkt licht dwingend. ‘Carpaccio is als een mooie vrouw,’ zei mijn vader altijd, ‘Nadrukkelijk van smaak, maar zacht als boter. De overige smaken voeg je toe voor de verwarring, voor de afleiding om ongegeneerd staren te voorkomen.’

‘Hoe was je date gisteren?’ Bijette doopt haar croissant in een schaaltje met jam en staart naar het puntje.

‘Heel viriel.’

‘Heel wat?’

‘Viriel.’ Met de wijsvinger ontgrendelt Sarah haar telefoon en legt zijn foto voor Bijette neer. ‘Viriel, van mannelijkheid getuigend. Het is ook gewoon een lekker woord, een woord dat je moet proeven, een paar keer zeggen, door je mond laten rollen en even op het puntje van je tong laten liggen. Als je het daarna doorslikt, dan begrijp je het wel.’

Bijette staart naar haar vriendin, een theelepeltje bungelt tussen haar duim en wijsvinger en tikt de randen van haar kopje aan.

‘Je ruikt lekker naar buiten’, zei ik tegen hem toen hij binnenkwam. Hij antwoordde: ‘Ik heb nochtans een luchtje opgedaan, Viktor & Rolf.’ Sarah bloost terwijl ze het zegt.

‘Een kakker?’

‘Nee, nee, eerder een droogkloot. Hij rook naar buitenstenen. De stenen van zo’n koud muurtje waar je vroeger op zat, waarvan je pas merkte dat je broekje nat geworden was als je opstond.’

‘Ik begrijp dat je verliefd bent?’

‘Hoezo?’

‘Viriel …,’ speels laat Bijette het woord tussen haar lippen door ontsnappen, ‘anders had je wel gezegd dat je het een geile klootzak vond.’

Niels ®elen