16 Feb ’21 lockdown dag 61

Om even voor zeven zaten Sven, Inge en ik met gewassen haren en gepoetste tanden in onze pyjama’s op het kleed voor de tv. Een kwartier lang, was de tv van ons, lieten we ons speelgoed staan en sloten voor het slapen gaan gezellig aan in Sesamstraat.  

In heel mijn leven ben ik ondertussen zeven keer verhuisd, maar in Sesamstraat ben ik altijd een beetje blijven wonen. In de straat van Zipje en Zopje, twee potloden die spannende avonturen beleven, waar Kermit de Kikker op pad gaat voor het journaal. Als ik voor de zoveelste keer als Ernie de boel hier thuis op zijn kop zet, schaamt Ties zich voor zijn vader. Een chagrijn dat hem tot mijn ideale Bert maakt.

Mijn liefde voor Sesamstraat wordt door de kinderen niet begrepen. Hun Ernie heet Enzo, hun tv is een tablet. Ze zitten niet op een kleed, maar op de bodem van de generatiekloof achter Insta, Youtube en Tiktok. Ze daartegen beschermen is wanhopig mislukt. Alsof je praat tegen iemand met een banaan in zijn oor. 

Niels ®elen