Legnica 31-8-2024

Beste Tom,

Sinds zes uur vanmorgen zitten we in een ploegbus waar het ons werkelijk aan niets ontbreekt. Luxe fauteuils, een airco, koffie en koeken. Hoewel niemand van ons ook maar enigszins aanspraak kan maken op het imago van een profrenner, kost het me amper moeite om ons heel even te zien als een profploeg. Achterin de bus wordt gekaart, een aantal mensen slaapt en een enkeling bladert door het routeboek. Zelf lees ik wat, speel een spelletje op mijn telefoon en staar wat uit het raam. 

Buiten veranderen na de grensovergangen de verkeersborden, de kentekenplaten en de prijzen aan de pompstations, bossen en akkers blijven wat ze thuis zijn. Elke paar uur staan we even stil. Dan mogen we naar buiten voor een frisse neus, de benen te strekken en te piesen. Het toilet in de bus moet schoon blijven. 

Morgenmiddag zullen we als ploeg een rondleiding krijgen door het startpunt van onze expeditie. Vernichtungslager Auschwitz – Birkenau, Village Départ. Voor die tijd  hoop ik nog even op de fiets te stappen. Een klein rondje. Niet om mijn benen, maar om mijn hoofd los te rijden.

Groet,

Niels