‘Laatst moest ik hard rennen om de trein te halen. Toen ik hijgend instapte, schudde de conducteur zijn hoofd en keek hij ongeduldig op zijn horloge.’
‘Ik ken dat.’ Hij steekt zijn muts in zijn jaszak waardoor zijn donkerblonde lange krullen zichtbaar worden. ‘Eigenlijk zijn er twee soorten conducteurs.’
De woorden van haar vriend landen op een pantser van verontwaardiging. ‘Het stomme was dat ik om acht minuten over in de trein stapte en deze pas om negen over zou vertrekken. Ik was niet eens echt te laat!’
‘Er zijn twee soorten conducteurs,’ herhaalt hij rustig terwijl het meisje haar lange blonde vlecht naar achteren gooit, ‘de gewone die zijn werk doet zoals het hoort, en de zeikerds. Mannen die te lang op hetzelfde spoor zitten en hun verveling botvieren op de reizigers.’
‘Er zijn er drie,’ vult ze hem aan, ‘naast de zeikerds zijn er ook nog de eerste klas zitters. Conducteurs die de moeite niet meer nemen om te klagen. Ze openen de deuren, blazen op hun fluit en stommelen dan terug naar de eerste klasse om de rest van hun werkdag uit te zitten.’
‘Hey met mij,’ mijn blik draait van de deur naar de stoel tegenover me, ‘werkt Evelien vandaag ook?’
‘…’
‘Ik had graag in haar kamer gezeten, waar ik normaal zit, is het altijd zo koud.’
‘…’
‘Geeft niets lieverd, dan ga ik gewoon op mijn eigen kamer.’ Uit de mand die tussen haar benen staat, haalt ze een make-uptas, een doosje tic tac en een grote spiegel. ‘Zou je op mijn kamer wel vast de verwarming aan kunnen zetten?’ Met haar schouder klemt ze de telefoon tegen haar oor. In de mand liggen een paar stay-up kousen, steriele doekjes en een schaar. Ik zoek naar bevestigingen voor haar beroep, maar een plastic tas van de Action ontneemt het zicht op wat er verder in de paander ligt. ‘Tot zo schat’, lacht ze terwijl ze haar mascara bijwerkt.
‘Goedemiddag.’ Bij het horen van de stem verdwijnen handen naar vervoersbewijzen in jassen en tassen. ‘Zijn er vragen, leuke verhalen of klachten?’ Even blijft het stil. Net als de conducteur verder wil lopen klinkt een geïrriteerde mannenstem. ‘Ja, ik heb een klacht. Ik moet naar Den Haag en door een storing ben ik nu gedwongen om met een sprinter via Rotterdam te rijden.’
Reizigers zijn er in meerdere soorten, sommige net conducteurs.
