22 december ’20 Lockdown dag 7

            Ik wist het niet, dat de goudvis van origine uit de Yangtsekiang komt. Die van ons, Willem, was een cadeau na visite. De hele middag hadden mijn broer, zus en ik naar de kom zitten staren. Als pap en mam het goed vonden, mochten we hem mee naar huis nemen. 

            Met mijn handen stevig rond de kom op mijn schoot geklemd en mijn blik op Willem gericht alsof die wagenziek zou kunnen worden, reden we probleemloos naar huis. Tot ik in die laatste bocht voor we onze straat inrijden de grijns op het gezicht van mijn vader zie. Een moment dat voelde alsof ik in mijn broek plaste met koud water.

Het deed me niets, Willem had de reis overleefd en woonde nog tot zijn twaalfde bij ons op de kast. Ergens in de zomer verhuisde mijn zus hem, plechtig op haar handpalmen, naar de achtertuin. Zelfs op het droge keek hij, met zijn wijd openstaande mond en uitpuilende ogen, niet anders dan de middag op visite of in die scherpe bocht. 

Niels ®elen