Illustratie: Rhonald Blommestein
Lieve Jeanine,
Heerlijk die verkiezingstijd, werkelijk waar genieten. Voor jou persoonlijk natuurlijk om in Rutte drie de door jou zo geambieerde positie, minister van Buitenlandse Zaken, mogelijk te maken. Je kunt ook geen radio of tv meer aanzetten of ergens zit wel een ambitieuze politicus. Alsof het Cruijff is die door Mart Smeets geïnterviewd wordt, strooien ze met oneliners. Uitspraken die zo aannemelijk klinken maar over het algemeen niet tot concrete oplossingen leiden. Om ze toch kracht bij te zetten, overstelpen jullie ons met cijfers en doorrekeningen van het CPB.
Ineens hebben jullie allemaal het beste met ons voor en is de redding nabij. Ook voor ons Jeanine. De trouwe vrouwen en mannen van de krijgsmacht die jij meerdere malen hebt aangeduid als jouw grootste kapitaal. Twee en een half miljard wil je in ons gaan investeren. Bittere noodzaak door een veranderende wereld en de angst voor een nieuwe Amerikaanse president. Maar daar merken wij persoonlijk weinig van.
De investeringen zeggen mij weinig tot niets, in de afgelopen jaren stond het salaris van militairen op de nullijn. Een CAO ontbreekt volgens mij tot op de dag van vandaag. Door de invoering en toepassing van de wet uniformering loonbegrip (WUL) vielen militairen als enige in Nederland terug in koopkracht. Na de verhoging van de pensioenleeftijd werden we geconfronteerd met een AOW-gat en dit jaar kwam daar de ophoging van de pensioenpremies bij. Ondanks de rode kaart die het personeel je onlangs gaf, liet jij je niet het veld uitsturen.
Ik hou van cijfers, Jeanine. Deze week leerde een eenvoudige rekensom mij dat die pensioenpremie mij de komende vier jaar netto een slordige vierhonderd euro per maand gaat kosten. In procenten uitgedrukt is dat een lullige 13% van mijn salaris. Tel hier de jaarlijkse inflatie en de gevolgen van de WUL bij op en mijn koopkracht zal dus met ongeveer 20% dalen. Voor collega’s met een lager salaris loopt het al gauw op richting de 25%.
Ongetwijfeld kun je het in elk willekeurig debat afdoen met de woorden van Benjamin Disraeli (voormalig Brits premier): ‘There’s lies, damned lies and statistics.’ Of misschien, en daar hoop ik als schrijver op, ben je wat poëtischer aangelegd en refereer je richting ons militairen liever aan het gedicht The Charge of the Light Brigade van Lord Tennyson: ‘Theirs not to make reply, theirs not to reason why, theirs but to do and die.’
Loyaal als militairen zijn, laten wij het namelijk ook nu weer in stilte gebeuren. Wij vragen ons immers niet af wat ons land kan doen voor ons, maar wij worden gedreven door wat wij kunnen doen voor ons land. Vele maanden brengen soldaten ver van huis door op missies, oefeningen, wachtdiensten of om noodhulp bij rampen en overstromingen te verlenen. Vol trots vertellen we daar desgevraagd over op scholen, bij bedrijven, in kranten, op radio en televisie.
Ik zwijg zelden, Jeanine, ik schrijf. En regelmatig doe ik dat kritisch. Als je bereid bent om het hoogste offer te brengen, dan mag je dat denk ik ook zijn. Kritisch durven zijn om te verbeteren is in mijn ogen pas echte loyaliteit. Ik weet ondertussen dat de organisatie en jijzelf daar anders tegenaan kijken. Dat je mij eigenlijk het liefste zou zeggen wat Nancy Astor (het eerste vrouwelijk parlementslid in GB) ooit tegen Churchill zei: ‘If you were my husband, I’d put poison in your tea.’
Na alle teleurstellingen van de afgelopen jaren, zou ik je zonder enige aarzeling hetzelfde antwoord geven als Churchill: ‘Madam, if you were my wife, I’d drink it.’
Liefs,
Niels
“je jongste 2” moet zijn “DE JONGSTE 2″”
Volkomen met Hans. (maart 5 3.40 pm) eens. Niet meehuilen met de wolven in het bos maar ook (wat ik een jaar terug geschreven heb) de MILITAIRE TOP aanspreken. Ook zij moeten op hun lauwerkransen en sterren gaan staan als iets niet voor de volle 150% kan worden gedaan. Ja. waarom 150% ? OMDAT DE SOLDAAT DOORGAAT WAAR ANDEREN STOPPEN.
Het gaat om ’s lands veiligheid en om de inwoners van dat land en NIET OM HET TORENTJE OP HET BINNENHOF. Maar de mens achter het masker van de militair. Zij moeten veel, ja heel veel van hun eigen leven en van het gezinsleven inleveren. Zelf heb ik je jongste 2 kinderen nauwelijhks zien opgroeien. Je was op oefening, op cursus of op missie.
@Janex: Nooit moe geweest? Dan heb je waarschijnlijk niet vrijwillig de dienst verlaten maar mocht je je contract niet verlengen. Wat een vreselijk domme reactie.
Ik heb bijzonder veel respect voor het feit dat je nog tijd besteedt aan dat mens en dan ook nog in een prima stuk!
Wat een klaagzang! Als je netto 400 euro per maand inlevert en dat dan 13% is, dan verdien je een heel knap netto salaris. Niet alleen de militair heeft ingeleverd qua koopkracht. Talloze anderen ook en heel veel mensen zijn werkloos geworden. Ik ben ook beroeps geweest, maar kan niet zeggen ooit moe te zijn geworden in het leger. Alsje het niet bevalt, lever dan je plunje in bij de fourier en ga een burgerbetrekking zoeken. Alle Nederlandse mensen met het hart op de goede plek, zijn vaderlandslievend, daar hoef je geen militair voor te zijn. Hopelijk komt er voor een ieder die in dit land woont een wat betere tijd aan als je het over koopkracht hebt, maar echte redenen tot klagen hebben de meesten in dit kikkerland niet. Kijk om je heen de wereld in en zie de armoede bij vele volkeren.
Het gaat beslist niet alleen om salaris en pensioen. Mijn vader ontving fl.1.25 per maand en sliep op stro. Wat hem echt dwars zat dat hij en zijn kameraden slechts 5 patronen bij hun Hem rug geweer hadden in mei 1940!!!
Aan allen,
Dank voor alle reacties. Even wat reacties daarop van mij:
1. De minister heeft het gelezen. Haar reactie geeft ze niet publiek.
2. In de briefvorm richt ik mij altijd tot een enkel persoon. Ik kies hierbij ook altijd voor de aanhef Lieve … en slot liefs Niels. Ik heb hier onlangs een enkele uitzondering op gemaakt om persoonlijke redenen.
3. Ik koester bewondering voor mensen die zich openlijk uitspreken, vooral als dit niet de makkelijkste weg is. Meer nog is het mooi als je een weerstand kunt loslaten en toch nog je meninv bij kunt strlken.
Groet
Niels
Beste Niels, prima stuk. Ik hoop dat mevrouw de minister het leest en bij haar geweten te rade gaat. Indien aanwezig.
Een prima stuk en geheel realistische weergave van de waardering van deze minister voor haar zogenaamde “grootste goed”, het defensiepersoneel. Het ergste vind ik nog dat zij waarschijnlijk beter wordt van deze uitbuiting.
Je hoort het de nieuwe premier van NL straks al zeggen, “mijn beste Jeanine, dat heb je goed gefixt met die militairen”, “ok ze mogen niet staken, maar ze hebben ons weinig gekost zo de afgelopen regeerperiode”. “Ga datzelfde trucje maar eens uithalen bij BuZa!”.
Ik deel de strekking van het verhaal en voel als militair dezelfde lege ruimte ontstaan in mijn portemonnee. Het gaat me alleen wat ver om deze situatie alleen op de minister af te schuiven. Delen van het extra benodigde geld zijn namelijk niet alleen toe te schrijven op Defensie, maar raken het hele kabinet.
Verder komen voorgestelde maatregelen vaak tot stand op basis van inbreng uit de Defensietop. Ik begrijp volledig dat er slechts 1 eindverantwoordelijke is, maar bij alle, in mijn ogen terechte, kritiek, zou het een aantal topambtenaren en topmilitairen binnen Defensie sieren wat meer in de spiegel te kijken.
Meehuilen is wat mij betreft de iets te makkelijke weg.
ijzersterk, compliment
@Marijke Noordeloos-Kranenburg en sarcasme is zeker niet uw sterkste punt?
Mvg Harald
Goed stuk Niels!
geweldig geschreven jammer dat het zo moet gaan met geweldige mensen
Wat ontzettend goed geschreven, het begin is ronduit waardeloos en deed mij bijna besluiten het niet te lezen.
“Lieve” hoort niet boven dit stuk te staan, niet omdat u een man niet zo zou bejegenen maar omdat lief zijn niets met politiek te maken heeft.
Jammer dat u haar dan ook nog “liefs” toe wenst.
Dit heeft deze M(m)inister zeker niet verdient.
Al ben ik reservist voel ik met je mee. Helemaal mee eens.
ijzersterk Niels !