N˚ 59                                                                                                             Zeist 04-10-2019

Lieve Mama,

Als ik de zwijnenstal op de kamer van Ties gadesla, besteed ik met liefde een beetje extra aandacht aan mijn puberende zoon. Toen hij later vandaag thuiskwam, miste hij mijn chagrijn en vertelde trots dat zijn eerste salaris gestort was. 

‘Mooi zo.’ Onderbreek ik hem en leg uit dat hij precies een half uur heeft om zijn kamer uit te mesten. Deed hij dat niet, dan mocht hij (a raison de €130,- per nacht) van zijn eerste salaris een nachtje in hotel Figi doorbrengen. ‘Dan weet je namelijk wat het kost om je zooi achter je kont te mogen laten slingeren.’

Zuchtend verdwijnt hij met een stofzuiger naar zijn kamer, preventief gooit hij alle rondslingerende kleren in de was en brengt een stapel als vermist opgegeven frisdrankglazen naar de keuken. Toen hij klaar was, nam ik hem mee naar de badkamer en vroeg of hem iets opviel aan de toiletpot. Zonder iets te zeggen, pakt hij de toiletborstel en poetst de graffiti van excrementen van het porselein.

‘De volgende keer vraag ik het niet, dan maak ik het zonder er iets over te zeggen schoon.’ In de stilte die ik laat vallen, kijkt hij me verbaasd aan waarna ik er rustig de woorden ‘Met jouw tandenborstel’ aan toevoeg.

  Waar het beeld van de tandenborstel een blijvend effect lijkt te hebben, was zijn kamer binnen enkele dagen weer het varkenskot waar hij zich prettig in voelt. Tot hij een paar dagen geleden vraagt of Tessa mag komen eten. Spontaan pakt hij de stofzuiger, ruimt zijn kamer op en verschoont zelfs zijn bed. Ik glimlachte tevreden en hoop, in het kader van de opvoeding, heimelijk op verkering.

Liefs     

Niels