‘Ik wist niet dat die ook mee deed met de landelijke verkiezingen.’ Mijn dochter wijst op het affiche onder die van Asscher: Kies Jezus

‘Dat is dan de derde partij waar ik zeker te weten niet op ga stemmen,’ antwoord ik droog, ‘ik heb sowieso een beetje een aversie tegen politici de laatste jaren.’

‘Aversie? Even in gewoon Nederlands alsjeblieft.’

‘Afkeer. Er zijn te veel politici die in de politiek zitten omdat ze zichzelf belangrijk vinden. Die het belang van het land verwarren met hun eigen belangen.’

‘Maar ga je wel stemmen?’

‘Ik ga altijd stemmen, niet stemmen is geen optie.’ Omdat het hengsel van mijn boodschappentas in mijn hand begint te snijden, pak ik hem met rechts over. ‘Het is misschien maar een stem, maar samen met alle andere stemmen vorm je dan als het ware een geluid.’

‘Wat ga je dan nog meer niet stemmen?’

‘pvv en sp.’

‘Wat zou er dan gebeuren als die aan de macht komen?’ Vraagt ze.

‘Als de pvv aan de macht komt, dan ben ik bang dat ons land verscheurd zal raken. Dat we taferelen krijgen zoals nu in Amerika en dat er rellen gaan ontstaan.’

‘En de sp Die zijn toch voor samen delen, dat is toch goed voor ons allemaal?’

‘Als de sp aan de macht komt, willen ze het geld delen, niet het werk,’ leg ik wat simplistisch uit. ‘Die willen zo graag voor iedereen zorgen dat niet alleen de zorgkosten de pan uit rijzen, maar ook de staatsschuld zo hoog op gaat lopen dat er uiteindelijk weer rechtse partijen nodig zijn om dat op te lossen. Los daarvan vind ik dat er veel te veel geld aan de zorg uitgegeven wordt.’

‘Als mensen nog meer zorg krijgen en dus nog langer blijven leven, is dat eigenlijk wel goed voor het milieu?’

‘Absoluut niet, maar dat zegt niemand hardop.’ Ik glimlach. ‘Mensen willen graag zorg omdat ze bang zijn voor de dood en die dus zo lang mogelijk uit willen stellen.’

‘Wat ga jij dan stemmen, vvd?’

‘Dank je de koekoek. Van de vvd mag Dijkhoff blijven en van de pvda ga ik Dijsselbloem missen, maar daar houdt het wel op. Ik ga, denk ik, op Pechtold stemmen, dat vind ik wel een rustige en slimme politicus.’

‘Weet je pap, dat stemmen hè, dat klinkt een beetje als een multiple choice proefwerk op school.’

‘Hoe bedoel je?’

‘Nou gewoon,’ zegt ze terwijl ze de voordeur voor me opent, ‘je streept eerst alle foute antwoorden weg en dan blijft er eentje over die dan wel de goeie zal zijn.’

Niels ®elen