‘De eerste hoge weg is sinds vanmorgen net het gebit van een zwerver. Er staan alleen nog maar stompjes boom.’

‘Waar zit je?’ app ik verbaasd terug.

‘Bij de kapper en ik lees  een artikel over seksscenes in films en of die na te doen zijn, want zulk soort bladen lees je alleen bij de kapper. Mijn hoofd is ondertussen een avant-garde aluminium vogelnest.’

‘Gelukkig maar, want dan kunnen de vogels nog ergens terecht na het kappen van al het groen in de stad.’

‘Hou op, het maakt me zo kwaad. Kut gemeente, kut grote mensen. Als ze een plan maken voor de herinrichting, dan moeten ze de bomen meenemen in dat plan als iets vasts. Iets waar je niet omheen kunt, wat erbij hoort.’

‘Wij zijn toch ook grote mensen?’

‘Toen ik nog klein was, was ik een week van slag toen de grote bomen bij ons huis omgezaagd werden na gezeik van de buren.’

‘Wat was het probleem met die bomen dan?’

‘Bladafval in de herfst. Toen ik naar de kapper fietste, dacht ik eraan terug en moest ik er een beetje van huilen. Ze halen de mooie grote bomen weg en planten er dan van die flutdingen voor terug.’

‘Waaibomen?’

‘Ja, broekies die nooit echte mannen zullen worden. Ze zijn simpelweg niet uit het goede hout gesneden. Weet je wat ze zouden moeten doen?’

‘Geen idee.’

‘De gemeenteraadsleden die dit verzinnen bij hun enkels afzagen, daar mis je toch niks aan.’

‘Daar heb je iets meer dan een vergunning voor nodig.’

‘Zal wel, wat doe jij eigenlijk?’

‘Ik sta stil in het Walkartpark.’

‘Wat doe je daar?’

‘Ik keek toe hoe een sperwer hier net een duif te grazen nam. Hij probeerde hem kaal te plukken onder een magistrale beuk, maar twee kraaien vielen hem aan en probeerden zijn prooi te stelen. De sperwer vlucht nu met de duif in zijn klauwen naar de heesters aan de rand van het park.’

‘Kun je hem nog zien?’

‘Nee, het enig overgebleven bewijs is een uit elkaar gescheurd donzen kussen waar een zwerver blij mee zou zijn.’

‘Gelukkig is er nog een restje natuur in Zeist.’

Niels ®elen