Victoria Secret
Lieve Hilmar,
Hoe oud ik precies was weet ik eigenlijk niet meer, maar ik denk dat ik een jaar of twaalf, dertien was toen het mij begon te dagen dat een erectie niet bedoeld was om even je handdoek aan op te hangen na het douchen. Op de sportvereniging gluurden we in de spiegeling van het water onder de deur van de dameskleedkamer door en ook op school werd ik ineens omringd door borsten.
Borsten waren voor mij, en voor vele andere jongens ook, complexe gevallen. Je wilde er graag naar kijken, terwijl je merkte dat het ongegeneerd bewonderen ervan vaak tot problemen leidde. Vaak, omdat er ook meisjes waren zoals Olga. Olga trok met haar fikse cup en diep uitgesneden T-shirts met enige regelmaat de aandacht. Dat je moeite had om haar aan te kijken als je met haar praatte, deerde haar allerminst.
‘Olga, je hebt inkijk’, probeerde ik het ooit verlegen en beleefd, waarop ze met haar wijsvinger even haar shirtje verder naar voren trok en haar eigen decolleté bewonderde.
‘Als je erop gaat zitten heb je uitkijk’, antwoordde ze droog en ging verder alsof er niets was gebeurd.’
Iets vergelijkbaars overkwam mij deze week. Omdat de bh honderd jaar bestaat plaatste ik op mijn Facebook een lijst van vijftig vrouwen van wie ik de bh nog nooit had losgemaakt. Natuurlijk had ik je in die lijst op moeten nemen Hilmar, maar door je laatste column in de Elle leek het mij beter om je man niet onnodig ongerust te maken. Naast de namen van een aantal oude schoolvriendinnen, die van mijn broer (die de laatste jaren zonder enige twijfel de mooiste borsten uit onze familie heeft) zocht ik wat namen op via internet.
Heleen van Royen, poserend in een tuinbroek zonder bh, reageerde sportief:
‘Je hebt het ook nog nooit gevraagd.’
Nu had ik haar best willen vragen Hilmar, maar de moed voor dit soort zaken ontbreekt me tegenwoordig. Als tiener kom je met veel zaken weg, maar eenmaal volwassen is de lol er af en schuilt (zeker voor militairen) het risico dat men je pervers vindt, dat je onderdeel uitmaakt van een machocultuur waar geen kruid tegen is gewassen.
De NRC liet in een prachtig artikel zien dat de bh, op de jaren ’70 na, door de jaren heen steeds opnieuw leek te zoeken naar de mooiste manier om de vrouwelijke vruchtbaarheid in beeld te brengen. Punt bh’s, bh’s met padding om borsten groter te laten lijken, bandjes die van Marlies Dekkers boven je kleding uit zichtbaar mochten zijn en de laatste trend is de comeback van de paddingloze beugel waardoor de tepel weer zichtbaar wordt.
Iedereen mag weer gluren, maar wij militairen niet. Twee dagen na het artikel over glurende militairen brak een pagina grote foto in het AD mijn verzet. Er waren weinig geheimen van Doutzen die Victoria’s secret op pagina acht en negen van de krant wist te verhullen. Zonder enige aandacht van het artikel bestudeerde ik de foto. De blik van de dame naast me in de trein sprak boekdelen:
‘Mannen!’
‘Prachtig hè, die vleugels op haar rug’, excuseerde ik me laf.
Liefs,
Niels
