Een handjevol zzp’ers

‘Natuurlijk heb ik contact gehad met de vicepremier, en laat ik helder zijn: dit kabinet, inclusief de vicepremier, vindt dat er geen sprake kan zijn van een Europees leger dat de nationale legers vervangt.’ Reageerde minister Bijleveld gisteren fel op de uitspraken van Kajsa Ollongren. Tegen samenwerking, zoals die van onze luchtmobiele brigade met Duitsland, had ze geen bezwaar. Maar Nederland is een soeverein land dat zelf beslist over de inzet van zijn militairen.

Internationale samenwerking is een papieren tijger, maar dat vertelde de minister er niet bij. Samen oefenen is geen probleem, maar voor elke daadwerkelijke inzet moet het kabinet opnieuw een zelfstandig besluit nemen.

Dat dit geen formaliteit is, bleek in de periode dat Nederland deelnam aan de missie in Afghanistan en een Engelse luchtmobiele compagnie uitgezonden werd naar de provincie Helmand. De compagnie werkte samen met Nederland. Deze samenwerking bestond uit de uitwisseling van maar liefst één enkele kapitein.

Terwijl iedereen, inclusief de Nederlandse kapitein, het vanzelfsprekend vond dat hij op missie zou gaan, liep het anders en ontspon zich een discussie. Uiteindelijk mocht hij met zijn team mee op missie, maar om dat te realiseren, waren er twee commandanten, een handjevol juristen, een duimendik dossier en een besluit van de minister nodig.

Dat dit geen incidenten zijn, weet het Korps Mariniers al jaren. Toen het Britse mariniersbataljon (waar een Nederlandse compagnie deel van uitmaakte) naar Irak vertrok, bleven de Nederlanders achter. ‘We zien jullie wel op het moment dat de oorlog voorbij is en er krentenbollen gesmeerd moeten worden.’ Kregen ze spottend toegefluisterd. Het was geen persoonlijke sneer van de Britse aan de Nederlandse mariniers. Ze wisten wel van elkaar dat ze bereid zijn om (zo wijd de wereld strekt) missies uit te voeren, maar voor de Nederlandse politiek is de wereld soms niet groter dan het plein.

Dat Europese landen al struikelen over de toestemming van een enkele militair, zegt veel over de daadwerkelijke gezamenlijke slagkracht. Voor Poetin, die Rutte met zijn MH-17-verhaal op zijn best een af toe jeukende muggenbult vindt, een signaal dat hij op de Krim vrij spel heeft. Zolang de Europese lidstaten op hun soevereiniteit blijven hameren, zijn ze voor de nieuwe Tsaar geen enkele dreiging.

De politieke druk van Merkel, Macron en de andere Europese regeringsleiders om tot een vreedzame oplossing te komen legt hij schouderophalend naast zich neer. De Europese legers zijn zzp’ers die geen bedreiging vormen voor de Russische multinational die tegen alle verdragen in ook even een nieuwe raketfabriek heeft geopend.

‘De NAVO blijft de hoeksteen van het Nederlandse veiligheidsbeleid. Dat is van belang omdat we nu eenmaal in roerige tijden leven.’ Sluit minister Bijleveld zelfverzekerd af.

Maar, of we vanuit het Amerika zonder meer mogen rekenen op die steun is onzeker. Hoewel de defensiebegroting voor het eerst sinds jaren is gestegen, betalen we nog steeds zes miljard (een dikke 35%) op jaarbasis te weinig premie aan deze verzekeringspolis. Om over achterstallige contributie maar niet te spreken. Op zijn Trumps: ‘We don’t put our money where our mouth is.’

 

Niels ®elen

Dit artikel verscheen eerder deze week in De Telegraaf als opinieartikel.

 

 

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics