UitgeMerkelt keek ze, na vele uren onderhandelen in het Russisch, de camera’s in om te vertellen dat er een akkoord was bereikt. Vanaf zondag is er een staakt-het-vuren van kracht. Zware wapens moeten worden teruggetrokken, gevangenen vrijgelaten en Oekraïne moet weer controle krijgen over de grens met Rusland.

In de kantlijn staat een opmerking over Debaltsevo, een excuusstad om te bewijzen dat de ander zich niet aan de afspraken houdt en door gaan met strijden. Buitenlandse militairen moeten het land verlaten, maar volgens Poetin vechten de Russen niet met de separatisten mee en daarmee is alles gezegd.

Terwijl Obama de Oekraïners wil steunen met wapens, houden Merkel en Hollande dit tegen, de Britten zwijgen en Nederland probeert haar laatste soldaten bijeen te schrapen om een flitsmacht te vormen die indruk moet maken op de stoïcijnse tsaar. Elk uur twijfelen betekent meer Russisch materieel in de Oekraïne. Elke Russische tank voor de rebellen betekent minder kans op militair ingrijpen van het Westen.

Poetin pokert met het Westen, beetje bij beetje verhoogt hij de inzet om zoveel mogelijk spelers mee te trekken in een hand die hij niet kan verliezen. Europa heeft haar kaarten op tafel liggen. We kunnen ons geen oorlog permitteren en hopen dat Poetin niet ziet dat diplomatie in ons geval een Poor man’s army is.

Niels ®elen