Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist.
Zaterdag 03 – 04 – 2020
‘Je komt als geroepen’, roept een man vanaf zijn bankje als ik zijn oprit oploop. ‘Mijn vrouw is vandaag jarig, dat scheelt me toch weer een cadeautje.’
‘Ah, gefeliciteerd,’ glimlach ik vriendelijk terug, ‘nu maar hopen dat het kaartje ook klopt dan.’
‘God ja, zo’n kaartje,’ samen met de buurman staren we naar het plotselinge dilemma in ons midden, ‘wat staat er op?’
‘Zal ik even kijken?’
‘Doe maar niet, ik zou zomaar eens teleurgesteld kunnen raken in mezelf. In dat ik het dit jaar weer vergeten ben.’
‘Is uw vrouw thuis?’
‘Nee, boodschappen doen. Hoezo?’
‘Dan heeft u precies voldoende tijd om het kaartje eruit te halen en er zelf eentje te schrijven.’
Met de blik van twee kwajongens die kattenkwaad gaan uithalen kijken de buurmannen elkaar aan.
‘Weet je,’ zuchtend komt hij uit zijn bankje, ‘ik geloof dat ik dat mijn kleinkinderen niet aan kan doen.’
Niels ®elen
