Dagboek van een muurbloem: Deel VIII – Militaire precisie

Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist.

Woensdag 25-03-2020

Woensdagmorgen tien voor negen, net als de voorgaande dagen pak ik mijn jas van de kapstok en kiep mijn rugzak leeg op de eettafel. Om er zeker van te zijn dat ik niets vergeet, leg ik in een vaste volgorde alle benodigde uitrustingsstukken op de tafel.
Als ik er zeker van ben dat de plattegrond op mijn klembord nog steeds die van Zeist is, leg ik hem uiterst links op de tafel. Daarnaast komen dan de zwarte markerstift, de ‘u was helaas niet thuis‘ kaartjes, een powerpack en uiterst rechts mijn telefoon met telefoonhouder en mijn portemonnee.

Zeven items die ik, je weet maar nooit, tel als ze terug mijn rugzak ingaan. Op het moment dat ik klaar ben om de deur uit te stappen, voel ik of mijn autosleutels in mijn zak zitten, kijk nog een keer over de tafel, vergewis me van het feit dat die leeg is en tel de honderd passen naar mijn parkeerplaats.
Ontspannen neem ik in de bloemenwinkel een kop koffie en tel het aantal boeketten op mijn bezorglijst. Voordat er ook maar één bloemstuk in mijn auto verdwijnt, schrijf ik achter elk adres een letter die ik ook op de kaart zet.

Twaalf stuks vandaag. Ideale route: Hotel, India, Echo, Foxtrot, Golf, Lima, Kilo, Alfa, Charlie, Bravo, Delta en dan return to base. Noem het, na vijfentwintig jaar militaire dienst, beroepsdeformatie, maar ik hou nu eenmaal van efficiëntie en niet van toeval.

Meer dagboek fragmenten lezen?

Niels ®elen

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics